در این مقاله، به سفری مهیج در دل تاریخ بشریت خواهیم رفت تا عجایب هفتگانه جهان باستان را کشف کنیم.
این آثار، که از دورانهای گذشته به یادگار ماندهاند، نه تنها به خاطر معماری خارقالعادهشان شهرت دارند، بلکه به دلیل اهمیت فرهنگی و تاریخیشان نیز ارزشمند هستند. در ادامه، به بررسی هر یک از این عجایب و داستانهای پشت پرده آنها خواهیم پرداخت.
فهرست مطالب:
-
- موقعیت: مصر
- تاریخ ساخت: حدود 2560 قبل از میلاد
-
- موقعیت: عراق
- تاریخ ساخت: حدود 600 قبل از میلاد
-
- موقعیت: یونان
- تاریخ ساخت: 435 قبل از میلاد
-
- موقعیت: ترکیه
- تاریخ ساخت: 550 قبل از میلاد
-
- موقعیت: ترکیه
- تاریخ ساخت: 351 قبل از میلاد
-
- موقعیت: یونان
- تاریخ ساخت: 280 قبل از میلاد
-
- موقعیت: مصر
- تاریخ ساخت: حدود 280 قبل از میلاد
با مطالعه این مقاله، شما نه تنها با شگفتیهای معماری باستان آشنا خواهید شد، بلکه داستانها و تاریخهای پنهان در پس آنها را نیز کشف خواهید کرد. بیایید با هم به این سفر تاریخی بپردازیم و شاهد عظمت و خلاقیت بشر در گذشتههای دور باشیم.
-
باغ های معلق بابل
- موقعیت: عراق
- تاریخ ساخت: حدود 600 قبل از میلاد
آویزانهای بابل، که گاهی اوقات به عنوان باغهای معلق بابل شناخته میشوند، یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان است و معمولاً به دوران حکمرانی نبوکدنصر دوم در حدود 600 قبل از میلاد نسبت داده میشود. با این حال، شواهد و مدارک مستقیم کمی در مورد وجود فیزیکی باغها وجود دارد و بخشی از دانش ما در مورد این باغها بر اساس روایتها و متون تاریخی بعدی است.
موقعیت و ساخت
آویزانهای بابل در شهر بابل، که امروزه در نزدیکی شهر هیله در عراق قرار دارد، ساخته شدهاند. این باغها گفته میشود که به عنوان هدیهای از نبوکدنصر به همسرش آمیتیس ساخته شدهاند، که از کوهستانهای میانرودان به بابل آمده بود و نبوکدنصر خواست تا منظرهای شبیه به خانهی او را در بابل ایجاد کند.
ساختار و معماری
باغها گفته میشوند که دارای تراسهای متعدد بودهاند که با استفاده از ساختارهای سنگی و برجهای آجری پشتیبانی میشدهاند. این تراسها مملو از خاک حاصلخیز بوده و انواع گیاهان، درختان و گلها را در خود جای دادهاند. سیستم آبیاری پیچیدهای نیز برای تأمین آب مورد نیاز گیاهان وجود داشته که احتمالاً شامل پمپهای آب و کانالها بوده است.
اهمیت تاریخی و فرهنگی
آویزانهای بابل نه تنها به عنوان یک نماد از قدرت و ثروت بابل دیده میشدند، بلکه به عنوان نمونهای از دستاوردهای فنی و معماری در دوران باستان نیز شناخته میشوند. علاوه بر این، این باغها نشاندهندهی توجه به زیبایی و آرامش در میان فرهنگهای باستانی بوده و تأثیر زیادی بر دیدگاههای بعدی در مورد طراحی منظره و باغ داشتهاند.
مشکلات تاریخی
علیرغم شهرت گسترده، وجود فیزیکی باغهای معلق بابل همیشه مورد بحث بوده است. برخی از باستانشناسان بر این باورند که باغها ممکن است هرگز وجود نداشته باشند یا ممکن است در مکان دیگری ساخته شده باشند، مانند نینوا. با این حال، باغهای معلق به عنوان یکی از شگفتانگیزترین افسانههای تاریخی باقی ماندهاند و همچنان موضوع تحقیق و کنجکاوی هستند.
معبد آرتمیس در افسوس، که به نام معبد دیانا نیز شناخته میشود، یکی دیگر از عجایب هفتگانه جهان باستان است. این معبد در شهر افسوس، واقع در منطقهای که امروزه در ترکیه قرار دارد، ساخته شده و به افتخار آرتمیس، الهه شکار و طبیعت در اساطیر یونان، بنا شده است.
تاریخچه و ساخت
اصلیترین ساخت معبد آرتمیس به حدود سال 550 قبل از میلاد برمیگردد، اما بنای اولیه آن بارها به دلیل حوادثی مانند آتشسوزی و حملات مخرب، بازسازی شده است. طراحی و ساخت آن به کرزیفون، یک معمار یونانی، نسبت داده میشود. بنای نهایی که امروزه به عنوان یکی از شاهکارهای معماری جهان باستان شناخته میشود، در حدود سال 323 قبل از میلاد تکمیل شد.
معماری و ویژگیها
معبد آرتمیس یکی از بزرگترین معابد یونانی به شمار میرود و در زمان خود به خاطر معماری منحصر به فرد و تزئینات بینظیرش معروف بود. این معبد دارای ابعادی عظیم بود، با طول تقریباً 115 متر و عرض 55 متر، و شامل 127 ستون بود که هر کدام ارتفاعی حدود 18 متر داشتند. ستونها به سبک ایونیک ساخته شده و برخی از آنها با نقوش حکاکی شده و تصاویر زیبایی از الههها و موجودات اساطیری تزئین شده بودند.
اهمیت دینی و فرهنگی
معبد آرتمیس نه تنها یک مکان عبادت بود، بلکه به عنوان یک مرکز فرهنگی و اجتماعی برای افسوس و مناطق اطرافش عمل میکرد. این معبد محل برگزاری جشنها و مراسم مختلف بود و به عنوان نمادی از ثروت و قدرت شهر افسوس شناخته میشد.
ویرانی و میراث
معبد آرتمیس در افسوس بارها ویران شده است، از جمله به دست اسکندر مقدونی و در جریان حملات گوتها در قرن سوم میلادی. بنای اصلی در زمانهای بعد نیز به دلیل زلزلهها آسیب دیده و تا حد زیادی ویران شده است. امروزه، تنها چند ستون از این معبد باشکوه باقی ماندهاند، اما حتی این باقیماندهها نیز به عنوان شاهدی بر شکوه و اهمیت تاریخی آن در جهان باستان به شمار میروند. این مکان اکنون به عنوان یکی از مهمترین مکانهای باستانشناسی و توریستی در ترکیه مورد بازدید قرار میگیرد و به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است.
مقبره موسولوس در هالیکارناسوس، که از آن به عنوان موزئولوم هالیکارناسوس نیز یاد میشود، یکی دیگر از عجایب هفتگانه جهان باستان است. این بنا به عنوان مقبرهای برای موسولوس، حاکم کاریا، و همسرش آرتمیزیا ساخته شده بود. هالیکارناسوس محل این مقبره، امروزه در بدروم ترکیه قرار دارد.
تاریخچه و زمینه ساخت
مقبره موسولوس در سال 351 قبل از میلاد ساخته شد و ساخت آن تا چهار سال پس از مرگ موسولوس در سال 353 قبل از میلاد ادامه یافت. آرتمیزیا، خواهر و همسر موسولوس، دستور ساخت این مقبره را داد و بر ساخت آن نظارت کرد. او میخواست یادبودی باشکوه برای همسرش ایجاد کند که نشان دهنده قدرت و ثروت او باشد.
معماری و ساختار
موزئولوم 45 متر ارتفاع داشت و بر روی یک پایه مرتفع قرار داشت که به اطراف منظرهای باشکوه از شهر و دریا ارائه میداد. ساختار آن ترکیبی از سبکهای یونانی، مصری و پارسی بود. برجستهترین ویژگی مقبره، ستونهایی به سبک یونانی بود که اطراف یک هرم قرار داشتند و بالای هرم یک مجسمه ارابه به همراه موسولوس و آرتمیزیا نصب شده بود.
هنر و تزئینات
چهار نفر از مشهورترین مجسمهسازان آن دوره، اسکوپاس، بریاکسیس، لئوکارس و تیموتئوس، در ساخت تزئینات مجسمهای مقبره شرکت داشتند. آنها مجسمههای بزرگی از خدایان، نبردها و صحنههای شکار را خلق کردند که جنبههایی از قدرت و دلاوری موسولوس را به نمایش میگذاشتند.
اهمیت تاریخی و فرهنگی
موزئولوم نه تنها به عنوان یک اثر هنری و معماری برجسته شناخته میشود، بلکه نیز به عنوان نمونهای از ادغام فرهنگها و سبکهای مختلف در دوران باستان. این بنا همچنین الهامبخش ساخت مقبرههای مهم دیگر در دورانهای بعدی شد و تأثیر عمیقی بر معماری مقبرهها در سراسر جهان گذاشت.
وضعیت کنونی
امروزه تنها ویرانههایی از مقبره موسولوم باقی مانده است. با این حال، بازدیدکنندگان هنوز میتوانند پایهها و بخشهایی از ستونها و دیگر عناصر معماری را مشاهده کنند که شاهدی بر شکوه و عظمت این بنای تاریخی است.
مجسمه رودس، که به نام کلوسوس رودس شهرت دارد، یکی از عجایب هفتگانه جهان باستان بود و در جزیره رودس در یونان ساخته شده بود. این مجسمه عظیم به افتخار خدای خورشید، هلیوس، ایجاد شده بود و نمادی از پیروزی رودسیها بر محاصرهکنندگان مقدونی در سال 305 قبل از میلاد بود.
تاریخچه و ساخت
پس از پایان محاصره، رودسیها تصمیم گرفتند که مجسمهای باشکوه به عنوان نشانی از تشکر خود به خدای خورشید، هلیوس، بسازند. کار ساخت مجسمه در حدود سال 292 قبل از میلاد آغاز شد و تا 280 قبل از میلاد به طول انجامید. این مجسمه توسط مجسمهساز یونانی، کارس، طراحی و ساخته شد.
معماری و ویژگیها
مجسمه رودس حدود 33 متر ارتفاع داشت و به نحوی ساخته شده بود که به نظر میرسید هلیوس با یک تاج پرتوان بر سر و یک مشعل در دست ایستاده است. این مجسمه به شکلی بود که پاهای آن بر دو سکوی مجزا قرار داشت، اما در متون تاریخی نظرات متفاوتی درباره اینکه آیا مجسمه واقعاً بر روی دو پایه از دو طرف ورودی بندرگاه ایستاده بود یا خیر، وجود دارد.
ساختار و مواد
ساختار داخلی مجسمه از آهن و سنگ بود و پوشش خارجی آن از صفحات برنز ساخته شده بود. برای ساخت این مجسمه، برنز به دست آمده از اسلحههای تسلیمشده دشمنان استفاده شد.
سرنوشت مجسمه
متأسفانه، مجسمه رودس تنها حدود 56 سال پس از ساخته شدن به دلیل زلزلهای در سال 226 یا 227 قبل از میلاد فرو ریخت و به شدت آسیب دید. پس از فروریختن، مردم رودس پیشنهادات برای بازسازی مجسمه را رد کردند، زیرا آنها فروپاشی مجسمه را به عنوان نشانهای از خشم خدایان تلقی کردند.
میراث
مجسمه رودس به مدت قرنها حتی در حالت ویران شده نیز بازدیدکنندگان زیادی را جذب میکرد. امروزه، هیچ بقایایی از این مجسمه باقی نمانده است، اما خاطره و داستانهای آن همچنان به عنوان بخشی از میراث فرهنگی و تاریخی یونان باقی ماندهاند.
فانوس الکساندریه، که به نام فانوس بزرگ فاروس نیز شناخته میشود، یکی دیگر از عجایب هفتگانه جهان باستان بود و در جزیره فاروس نزدیک الکساندریه مصر قرار داشت. این بنا نه تنها به عنوان یک معماری شگفتانگیز شناخته میشود، بلکه یکی از اولین و بلندترین فانوسهای دریایی جهان بود که راهنمایی برای کشتیها به شمار میرفت.
تاریخچه و ساخت
فانوس الکساندریه در حدود سال 280 قبل از میلاد ساخته شد، در زمان حکومت پتولمیها، و به ویژه در زمان فرمانروایی پتولمی دوم. ساخت آن به معمار یونانی سوستراتوس نسبت داده میشود، که اغلب به خاطر مهارتهای برجستهاش در مهندسی و معماری شناخته شده است.
معماری و ویژگیها
فانوس الکساندریه ارتفاعی بین 100 تا 140 متر داشت و بر روی یک پایه سنگی ساخته شده بود. این سازه در سه سطح ساخته شده بود: پایه مربعی شکل، بخش میانی هشت ضلعی، و بخش بالایی به شکل استوانه. در قسمت بالای فانوس، یک آتشدان بزرگ قرار داشت که شبها آتش روشن میکردند تا کشتیها را راهنمایی کند. نور این آتشدان تا فاصلههای دور دیده میشد و به کشتیها در یافتن راه خود به بندر الکساندریه کمک میکرد.
اهمیت تاریخی و فرهنگی
فانوس الکساندریه به عنوان نمادی از دانش و فناوری معماری یونان باستان شناخته میشد و همچنین به عنوان یک نقطه عطف مهم در تاریخ معماری فانوسهای دریایی به شمار میرفت. این فانوس نه تنها به ایمنی و هدایت کشتیها کمک میکرد، بلکه به عنوان یک نماد قدرت و فرهنگ الکساندریه عمل میکرد.
سرنوشت فانوس
فانوس الکساندریه در طول قرون متعدد دوام آورد، اما نهایتاً در اثر زلزلههای متعدد در قرنهای چهاردهم و پانزدهم میلادی ویران شد. امروزه، بقایای این فانوس هنوز هم در محل اصلیاش در نزدیکی الکساندریه قابل مشاهده است و به عنوان یکی از مهمترین آثار باستانشناسی در منطقه به شمار میرود.
نظرات (0)