همه چیز درباره سرماخوردگی و آنفولانزا. اگر مشکوک به سرما خوردگی یا آنفولانزا هستید مطالب زیر می تواند برای شما و اطرافیانتان مفید باشد. در ادامه مطلب بخوانید.
آنچه در این مقاله می خوانید:
سرماخوردگی چیست؟
سرماخوردگی یک بیماری شایع است که معمولاً به عنوان عفونت تنفسی بالقوه شناخته می‌شود. این بیماری اغلب به علت ویروس‌های مختلف مانند رینوویروس، ویروس‌های آنفلوآنزا، و رزپیراتوری سینسیال (RSV) ایجاد می‌شود. نشانه‌های سرماخوردگی می‌توانند شامل علائمی مانند عطسه، سرفه، گرفتن دماغ، گلو درد، خستگی، تب، و احساس ناراحتی عمومی باشند.
برای درمان سرماخوردگی، معمولاً توصیه می‌شود:
- استراحت کافی و مراقبت از خود
- مصرف مایعات بیشتر
- استفاده از داروهای ضد تب و دردهای معمولی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن
- استفاده از آب مرطوب‌ساز یا اسپری‌های بینی برای کمک به تسریع در بازگشت بهبودی
در صورتی که علائم شدیدتر شدند یا بیش از چند روز ادامه داشتند، ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشید، به خصوص اگر احساس می‌کنید که عفونت شما ممکن است بیش از حد جدی باشد یا اگر در معرض خطرهای ویژه‌ای مانند داشتن بیماری‌های مزمن یا ضعیفی سیستم ایمنی هستید.
سرماخوردگی یکی از علل شایع برای بروز عفونت‌های تنفسی است. این بیماری به دلیل ابتلا به ویروس‌هایی که عمدتاً از طریق تماس مستقیم با ویروس یا تماس با سطوحی که با ویروس آلوده شده‌اند، منتقل می‌شود.
در فصل‌های سرد سال، ویروس‌های سرماخوردگی شایعتر انتقال می‌یابند، اما آنها در هر زمان از سال می‌توانند منتقل شوند. این ویروس‌ها معمولاً از طریق قطرات ریز آبی که هنگام حرف زدن، عطسه کردن یا سرفه کردن از دهان و بینی فرد آلوده پخش می‌شوند. همچنین می‌توانند از سطوح مختلفی مانند دست‌ها و سطوح محیط زیست آلوده به ویروس، به بدن فرد سالم منتقل شوند.
فردی که به ویروس سرماخوردگی مبتلا شود معمولاً تا دو هفته بعد از ابتلا به علائم بیماری را تجربه می‌کند. این علائم ممکن است شامل گرفتن دماغ، سرفه، عطسه، گلو درد، خستگی، تب و احساس ناراحتی عمومی باشد.
برای جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید:
- رعایت بهداشت دست، از جمله شستن دست‌ها به طور مکرر با آب و صابون و استفاده از محلول‌های ضدعفونی.
- اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا به سرماخوردگی.
- استفاده از دستمال یکبار مصرف برای پوشیدن دهان و بینی هنگام عطسه و سرفه.
- اجتناب از لمس چشمان، بینی و دهان با دست‌های آلوده.
- پوشیدن لباس‌های گرم و مناسب در هواهای سرد.
- تقویت سیستم ایمنی بدن با مصرف مواد غذایی سالم، ورزش منظم و استراحت کافی.
تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا
1. علائم:
- سرماخوردگی: علائم شایع شامل گرفتن دماغ، سرفه، عطسه، گلو درد، خستگی، تب ملایم تا متوسط و احساس ناراحتی عمومی است.
- آنفولانزا: علائم معمولاً شدیدتر از سرماخوردگی هستند و شامل تب بالا، درد عضلانی و مفصلی شدید، خستگی شدید، سردرد شدید، احساس خواب آلودگی و احتمالاً سرفه خشک است.
2. شدت علائم:
- سرماخوردگی: علائم معمولاً خفیف تا متوسط و در طول چند روز بهبود می‌یابند.
- آنفولانزا: علائم معمولاً شدیدتر هستند و ممکن است چند هفته طول بکشد تا بیمار بهبود یابد.
3. سرعت ظهور علائم:
- سرماخوردگی: علائم به طور تدریجی ظاهر می‌شوند.
- آنفولانزا: علائم به طور ناگهانی و شدید ظاهر می‌شوند.
4. تاثیر بر سیستم تنفسی:
- سرماخوردگی: معمولاً تنها به بخش‌های بالایی تنفسی محدود می‌شود.
- آنفولانزا: می‌تواند به بخش‌های پایینی تنفسی نیز گسترش یابد و عوارض جدی‌تری مانند آبسه ریه ایجاد کند.
5. پیشرفت بیماری:
- سرماخوردگی: به طور معمول در چند روز بهبود می‌یابد و معمولاً به عوارض جدی تبدیل نمی‌شود.
- آنفولانزا: ممکن است به عوارض جدی‌تری مانند التهاب ریه، عفونت گوش و گلو، التهاب عضلات قلب و حتی مرگ ناشی از عوارض جانبی منتهی شود.
با این وجود، تشخیص درست بین سرماخوردگی و آنفولانزا بر اساس علائم و مشخصات بالینی فرد، نیازمند ارزیابی توسط یک پزشک است، به ویژه اگر علائم شدید باشند یا در معرض خطرهای خاصی مانند بیماری‌های مزمن یا ضعف سیستم ایمنی باشید.
تشخیص آنفولانزا
پزشک شما ممکن است برای تشخیص آنفولانزا اقداماتی انجام دهد شامل:
- مصاحبه و ارزیابی علائم و شرایط پزشکی فعلی شما
- انجام آزمایش‌های تشخیصی مانند آزمایش راکتیون زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) برای تشخیص مستقیم ویروس آنفولانزا در نمونه‌های تنفسی
- بررسی فیزیکی و انجام برخی آزمایشات مخبری مانند اندازه‌گیری دمای بدن و آزمایش خون
همچنین ممکن است پزشک شما توصیه کند برای کاهش علائم و پیشگیری از انتقال بیشتر ویروس به دیگران، استراحت کافی داشته باشید، مایعات بیشتری مصرف کنید، داروهای تسکین دهنده علائم مصرف کنید، و از ماسک و دستمال یکبار مصرف استفاده کنید.
درمان آنفولانزا
1. استراحت و مراقبت از خود:
استراحت کافی و مراقبت از خود به جهت استرداد سریع‌تر از بیماری بسیار مهم است. همچنین مصرف مایعات بیشتر و تغذیه مناسب برای حفظ هیدراتاسیون و قوی کردن سیستم ایمنی بدن موثر است.
2. داروهای ضدآنفولانزا:
برخی داروهای ضدویروسی مانند اوسلتامیویر (Oseltamivir) و زانامیویر (Zanamivir) ممکن است به عنوان درمان آنفولانزا تجویز شوند. این داروها معمولاً بهترین اثر را داشته‌اند اگر در ۴۸ ساعت اول از شروع علائم مصرف شوند.
3. درمان علائم:
داروهای تسکین دهنده مانند پاراستامول (acetaminophen) یا ایبوپروفن (ibuprofen) می‌توانند برای کاهش تب و درد مفید باشند. همچنین ممکن است از داروهای سرفه و سردرد نیز استفاده شود.
4. پیگیری پزشکی:
در صورت بروز عوارض جدی یا تشدید علائم، ممکن است نیاز به پیگیری مکرر با پزشک داشته باشید. همچنین در صورت وجود عوارض مربوط به آنفولانزا مانند آبسه ریه، نیاز به مراقبت‌های بیمارستانی و تیم پزشکی و مراقبتی تخصصی بیشتری خواهید داشت.
5. اقدامات پیشگیری از انتقال ویروس:
برای جلوگیری از انتقال ویروس آنفولانزا به دیگران، مهم است که از ماسک و دستمال یکبار مصرف استفاده کنید، محیط را به طور منظم ضدعفونی کنید، و از تماس نزدیک با افراد دیگر و مخصوصاً با افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، پرهیز کنید.
داروهای مورد استفاده در درمان آنفولانزا
1. داروهای ضدویروسی:
- Oseltamivir (Tamiflu): این دارو یک مهارکننده آنزیم نورامینیداز است که ویروس آنفولانزا را مهار می‌کند و مانع از تکثیر ویروس در بدن می‌شود. معمولاً به صورت دهانی تجویز می‌شود.
- Zanamivir (Relenza): این دارو همچنین یک مهارکننده آنزیم نورامینیداز است که ویروس آنفولانزا را مهار می‌کند. این دارو به صورت پودر برای تنفس تجویز می‌شود.
- Peramivir (Rapivab): این دارو همچنین یک مهارکننده آنزیم نورامینیداز است و معمولاً به صورت وریدی تجویز می‌شود.
2. داروهای تسکین دهنده علائم:
- پاراستامول (Acetaminophen): این دارو برای تسکین درد و کاهش تب استفاده می‌شود.
- ایبوپروفن (Ibuprofen): این دارو نیز برای تسکین درد و التهابات استفاده می‌شود.
- سیروپ‌های ضدسرفه: برخی از سیروپ‌های ضدسرفه مانند دکسترومتورفان و گوآیفنسین به عنوان تسکین دهنده سرفه در طول بیماری استفاده می‌شوند.
- داروهای ضد احتقان:
- پسودوافدرین: این دارو برای تسکین احتقان بینی و سینوزیت استفاده می‌شود.
- آنتی‌هیستامین‌ها: برخی از آنتی‌هیستامین‌ها مانند لوراتادین و ستیریزین برای کنترل علائم احتقان بینی و آبریزش بینی استفاده می‌شوند.
همچنین، در مواردی که عوارض شدیدی از آنفولانزا مانند التهاب ریه وجود دارد، پزشک ممکن است داروهای اضافی مانند استروئیدهای قندی یا آنتی‌بیوتیک‌ها تجویز کند. اما باید توجه داشت که آنفولانزا اغلب توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود و آنتی‌بیوتیک‌ها تنها برای درمان عفونت‌های باکتریایی موثر هستند، نه ویروسی.
داروی Oseltamivir برای درمان آنفولانزا: عوارض جانبی و موارد احتیاط
عوارض جانبی احتمالی این دارو شامل موارد زیر می‌شود:
1. اختلالات گوارشی: مانند تهوع، استفراغ، اسهال و درد معده.
2. عوارض عصبی: اغلب نادر هستند، اما ممکن است شامل سرگیجه، سردرد، خفگی، بی‌حالی و خواب‌آلودگی باشد.
3. عوارض آلرژیک: ممکن است علائمی مانند تورم صورت، لبها یا زبان، زخم‌های دهانی یا آلرژی پوستی را ایجاد کند.
4. عوارض قلبی: این عوارض به طور نادر ولی جدی ممکن است رخ دهند، از جمله افزایش ضربان قلب یا فشار خون.
5. عوارض تنفسی: ممکن است اختلالاتی مانند تنگی نفس یا درد در قفسه سینه را ایجاد کند.
6. عوارض سایر اعضا: این شامل عوارض مانند کاهش تعداد سلول‌های خون سفید، کاهش ضربان قلب، عوارض کبدی و کلیوی می‌شود.
داروی Zanamivir برای درمان آنفولانزا : عوارض جانبی و موارد احتیاط
Zanamivir یک داروی ضدویروسی است که برای درمان و پیشگیری از ویروس آنفولانزا استفاده می‌شود. این دارو با نام تجاری Relenza شناخته می‌شود و معمولاً به صورت پودر برای تنفس مصرف می‌شود. در زیر، عوارض جانبی شایع و موارد احتیاط در استفاده از Zanamivir آورده شده است:
1. عوارض جانبی شایع:
- تحریک یا خشکی حلق: این از جمله عوارض جانبی شایع است که می‌تواند پس از استفاده از دارو رخ دهد.
- سرفه یا سختی در نفس کشیدن: برخی از افراد ممکن است این علائم را تجربه کنند.
- احساس تنگی نفس یا درد در قفسه سینه: در برخی از موارد، این عوارض ممکن است رخ دهند.
- سردرد یا سرگیجه: این از دیگر عوارض جانبی ممکن است باشد.
2. موارد احتیاط:
- آلرژی: در صورت داشتن حساسیت به Zanamivir یا هر کدام از مواد تشکیل‌دهنده آن، استفاده از این دارو توصیه نمی‌شود.
- بیماری‌های ریه: افرادی که دارای بیماری‌های ریه مزمن مانند آسم یا مزمن‌تنفسی انسدادی (COPD) هستند، باید با پزشک خود مشورت کنند قبل از استفاده از این دارو.
- بارداری و شیردهی: تاکنون اثرات Zanamivir در دوران بارداری و شیردهی به خوبی مشخص نشده است، بنابراین افراد باردار یا شیردهی قبل از مصرف این دارو باید با پزشک خود مشورت کنند.
داروی Peramivir برای درمان آنفولانزا : عوارض جانبی و موارد احتیاط
Peramivir یک داروی ضدویروسی است که برای درمان ویروس آنفولانزا استفاده می‌شود. در زیر، عوارض جانبی شایع و موارد احتیاط در استفاده از Peramivir آورده شده است:
1. عوارض جانبی شایع:
- تهوع و استفراغ: این از جمله عوارض جانبی شایع است که ممکن است پس از مصرف دارو رخ دهد.
- دیاره (اسهال): برخی از افراد ممکن است این عارضه را تجربه کنند.
- سرگیجه یا سردرد: ممکن است در برخی از موارد این عوارض جانبی رخ دهد.
- خستگی یا ضعف عمومی: برخی از افراد ممکن است پس از استفاده از دارو این علائم را تجربه کنند.
- درد عضلانی یا مفصلی: این نیز یکی دیگر از عوارض جانبی این دارو می‌باشد.
2. موارد احتیاط:
- آلرژی: اگر شما یا فردی دیگری حساسیت به Peramivir یا هر کدام از مواد تشکیل‌دهنده آن دارید، استفاده از این دارو منعی دارد.
- کلیوی: بیمارانی که دارای مشکلات کلیوی هستند باید با پزشک خود مشورت کنند قبل از مصرف این دارو.
- بارداری و شیردهی: اطلاعات کافی درباره اثرات Peramivir در دوران بارداری و شیردهی موجود نیست، بنابراین افراد در این شرایط باید با پزشک خود مشورت کنند.
داروی پاراستامول در درمان آنفولانزا : عوارض جانبی و موارد احتیاط
پاراستامول یک داروی ضد درد و ضد تب است که بسیار پرکاربرد است. این دارو در دوزهای مختلف موجود است و به عنوان یک انتخاب اولیه برای کنترل درد و تب استفاده می‌شود. در زیر، عوارض جانبی شایع و موارد احتیاط در استفاده از پاراستامول آورده شده است:
1. عوارض جانبی شایع:
- مشکلات گوارشی: ممکن است شامل تهوع، استفراغ، یا درد معده باشد.
- آسیب به کبد: مصرف بیش از حد پاراستامول می‌تواند به کبد آسیب بزند، به ویژه اگر به طور مداوم و با دوزهای بالا مصرف شود.
- آسیب به کلیه: مصرف بیش از حد پاراستامول ممکن است منجر به آسیب کلیه شود.
- آلرژی: در برخی از افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک نظیر آبریزش پوستی، خارش و تنگی نفس رخ دهد.
2. موارد احتیاط:
- مشکلات کبدی: افرادی که مشکلات کبدی دارند، باید با پزشک خود مشورت کنند قبل از استفاده از پاراستامول.
- مشکلات کلیوی: افرادی که مشکلات کلیوی دارند نیز باید با پزشک خود مشورت کنند قبل از استفاده از این دارو.
- بارداری و شیردهی: در دوران بارداری و شیردهی، مصرف پاراستامول در دوزهای مناسب و تحت نظر پزشک توصیه می‌شود.
داروی ایبوپروفن در درمان آنفولانزا : عوارض جانبی و موارد احتیاط
ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش درد، التهاب و تب استفاده می‌شود. در زیر، عوارض جانبی شایع و موارد احتیاط در استفاده از ایبوپروفن آورده شده است:
1. عوارض جانبی شایع:
- مشکلات گوارشی: ایبوپروفن می‌تواند مواردی مانند تهوع، استفراغ، درد معده، یا اسهال را ایجاد کند. همچنین ممکن است باعث زخم معده یا خونریزی گوارشی شود.
- مشکلات کلیوی: مصرف طولانی مدت یا بیش از حد ایبوپروفن می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند و عملکرد آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
- مشکلات قلبی: مصرف ایبوپروفن ممکن است باعث افزایش فشار خون، مشکلات قلبی و عروقی شود.
- آسیب به کبد: در موارد نادر، مصرف ایبوپروفن می‌تواند به کبد آسیب بزند.
- آسیب به پوست: برخی از افراد ممکن است واکنش‌های پوستی نظیر خارش، قرمزی و آبریزش داشته باشند.
2. موارد احتیاط:
- مشکلات قلبی یا عروقی: افرادی که مشکلات قلبی یا عروقی دارند، قبل از استفاده از ایبوپروفن باید با پزشک خود مشورت کنند.
- مشکلات کلیوی یا کبدی: افرادی که مشکلات کلیوی یا کبدی دارند باید از مصرف ایبوپروفن پرهیز کنند یا با پزشک خود مشورت کنند.
- بارداری و شیردهی: در دوران بارداری و شیردهی، مصرف ایبوپروفن توصیه نمی‌شود مگر اینکه توسط پزشک تجویز شود.
همچنین، باید توجه داشت که استفاده از ایبوپروفن باید طبق دستور پزشک یا دستورات روی بسته بندی آن باشد و از مصرف بیش از حد و بیش از دوز معمولی ایبوپروفن باید پرهیز کرد، زیرا ممکن است به سلامتی شما آسیب برساند.
نظرات (0)