در این مقاله درباره انواع آلرژی ها صحبت می کنیم. همه چیز درباره روش های درمان آلرژي با کمک داروهای آمونوتراپی، روند درمان آمونوتراپی و طول درمان آمونوتراپی را در ادامه این مطلب بخوانید.
آلرژی چیست؟
آلرژیها واکنش ناخواسته و بیپروازی سیستم ایمنی بدن به موادی هستند که عادتاً برای بیشتر افراد بیخطر هستند. وقتی کسی با مادهای که برای بیشتر مردم بیخطر است، در ارتباط میآید، سیستم ایمنی او اشتباهاً آن ماده را به عنوان یک تهدید تشخیص میدهد و به طور واکنشی علائم و نشانههایی مثل خارش، تورم، عطسه، سرفه، اشک ریزش، و در موارد شدیدتر تنگی نفس و آنافیلاکسی ایجاد میکند.
آلرژیها میتوانند به مواد مختلفی از جمله غذا، مواد شیمیایی، داروها، گردههای گیاهی، حشرات و حتی حیوانات پوستی رخ دهند. علاوه بر این، همه آلرژیها به یک شکل نیستند؛ بعضی از آنها ممکن است خفیف و ناچیز باشند ولی بعضی دیگر میتوانند زندگی تحت تأثیر قرار دهند و حتی در موارد شدید ممکن است منجر به وضعیتهای خطرناکی مانند آنافیلاکسی شوند.
برای مدیریت آلرژیها، معمولاً به دو روش اصلی توجه میشود: اول، اجتناب از تماس با موادی که آلرژی ایجاد میکنند، و دوم، استفاده از داروها یا درمانهای دیگر که تأثیرات آلرژی را کنترل کنند. در موارد شدیدتر، تزریق آلرژنهای مصنوعی یا تحت نظر پزشکان تریاکهای آلرژی میتواند موثر باشد.
چه موادی معمولا آلرژی زا هستند؟
موادی که بیشترین آلرژی را ایجاد میکنند، به نظر میرسد متنوع است و به عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، محیط، و عادات زندگی هر فرد وابسته است. اما برخی از مواد رایجی که ممکن است آلرژی زا باشند عبارتند از:
1. **مواد غذایی:** مانند سویا، گندم، ماهی، مواد شیرینی، تخم مرغ، سوسیس و کالباس، مغزهای خشک، آجیل و...
2. **گردههای گیاهی:** گردههای گلها، درختان و گیاهان مختلف ممکن است عوارض آلرژیک ایجاد کنند.
3. **حشرات:** زنبور عسل، پشه، مورچه، مگس و...
4. **حیوانات:** مانند گربهها، سگها، اسبها و...
5. **مواد شیمیایی:** مانند لاتکس، داروها، محصولات پاک کننده و آرایشی و...
به همین دلیل، مشاوره با پزشک یا متخصص آلرژی و انجام آزمونهای آلرژی میتواند کمک کننده باشد تا مواد خاصی که برای شما مشکل ایجاد میکنند شناسایی و مدیریت شوند.
روش های تشخیص آلرژی: چگونه می توان انواع آلرژی را تشخیص داد؟
تشخیص آلرژی معمولاً توسط یک پزشک انجام میشود، به ویژه توسط متخصص آلرژی. روشهای مختلفی برای تشخیص آلرژی وجود دارد، اما چندین روش معمولاً استفاده میشود:
1. **تاریخچه بالینی:** پزشک شما ابتدا تاریخچه پزشکی شما را مورد بررسی قرار میدهد، از جمله سابقه علائم و نشانههایی که شما تاکنون تجربه کردهاید و احتمال آلرژیها در خانوادهتان.
2. **آزمونهای پوستی:** این آزمونها معمولاً شامل تزریق کوچکی از موادی که مشتبه به آلرژی هستند زیر پوست شما میشود و سپس واکنش پوستی شما بررسی میشود.
3. **آزمایشات خونی:** آزمایش خون میتواند میزان آنتیبادیهای موجود در خون شما را نشان دهد که در پاسخ به مواد آلرژی زا ایجاد شدهاند.
4. **آزمونهای تنفسی:** برخی از آزمونهای تنفسی برای تشخیص آلرژیهای تنفسی مانند آسم مفید هستند. به عنوان مثال، آزمون تنفسی ممکن است شامل استفاده از دستگاههایی باشد که میزان جریان هوایی در راههای تنفسی شما را اندازهگیری میکنند.
5. **آزمونهای پیشرفته تر:** در مواردی که تشخیص با روشهای سنتی مشکل است، آزمونهای پیشرفتهتر مانند آزمونهای چندراستگاهی (مثل آزمون آلرژی خوراکی) ممکن است لازم باشد. در صورتی که مشکوک به داشتن آلرژی هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین روش تشخیص و درمان را برای شما تعیین کند.
آیا آلرژي قابل درمان است؟
بله، بسیاری از حالتهای آلرژی قابل درمان هستند. اما مهم است بدانید که هر آلرژی ممکن است به طور مختلفی به درمان واکنش نشان دهد و برخی از آلرژیها ممکن است برای مدت زمان طولانی نیاز به مراقبت داشته باشند. درمان آلرژی معمولاً شامل موارد زیر میشود:
1. **اجتناب از آلرژن:** اگر میتوانید آلرژن را که باعث واکنش شما میشود شناسایی کنید، اجتناب از آن میتواند بهبود زندگی شما را تسریع کند.
2. **داروها:** داروهای ضدآلرژیک مانند آنتیهیستامینها، کورتیکوستروئیدها، و داروهای ضد التهابی میتوانند علائم آلرژی را کاهش دهند.
3. **آموزش:** درمان آلرژی شامل آموزش نحوه مدیریت واکنشهای آلرژیک و استفاده از ابزارهایی مانند اپیپن و آموزش دوز آن به افراد آلرژیک میشود.
4. **آموزشهای دیگر:** در برخی موارد، تغییر در رژیم غذایی، تمرینات تنفسی، یا تزریقهای آلرژی (آمونوتراپی) ممکن است به کنترل علائم آلرژی کمک کند.
5. **درمانهای پیشرفتهتر:** در برخی موارد، مانند موارد شدید آلرژی، ممکن است نیاز به درمانهای پیشرفتهتر مانند درمانهای آلرژی خوراکی یا تزریقات آلرژنی داشته باشید.
عوارض جانبی داروهای ضدآلرژیک مانند آنتیهیستامینها، کورتیکوستروئیدها، و داروهای ضد التهابی
در حالتهای مختلف، داروهای ضدآلرژیک مانند آنتیهیستامینها، کورتیکوستروئیدها، و داروهای ضد التهابی میتوانند به عنوان درمانهای موثری برای کنترل علائم آلرژی باشند. اما همچنین ممکن است هر یک از این داروها دارای عوارض جانبی خاصی باشند که میتواند بر اساس نوع دارو، دوز، مدت مصرف و وضعیت شما متفاوت باشد. برخی از عوارض جانبی معمول شامل موارد زیر میباشد:
-
آنتیهیستامینها:
- خواب آلودگی و افت توجه
- خشکی دهان
- سرگیجه
- گاهی اوقات افزایش اشتها یا افزایش وزن
-
کورتیکوستروئیدها (از جمله از طریق دهان و یا بینی):
- خشکی و التهاب در ناحیه استفاده شده (مانند بینی یا دهان)
- افزایش خونفشار
- کاهش سطح هورمونهای طبیعی بدن
- افزایش خطر عفونتهای ناشی از ویروسها یا باکتریها
- اختلالات خواب و حالتهای اضطرابی
-
داروهای ضد التهابی (مثل ایبوپروفن و ناپروکسن):
- عوارض معدهای مانند سوء هضم، ترشحات معده افزایش یافته، یا اختلالات گوارشی
- خونریزی معده و روده
- اختلالات کلیه
- افزایش خطر ایجاد برگشت مشکلات قلبی
در هر صورت، اگر علائمی از این عوارض یا هر علامتی دیگر که نگرانکننده است، حتما با متخصص آلرژی مشورت کنید.
مواد غذایی آلرژی زا کدام است؟
مواد غذایی آلرژی زا میتوانند متنوع باشند و به عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، محیط، و عادات غذایی هر فرد وابسته باشند. اما برخی از مواد غذایی رایجی که ممکن است آلرژی زا باشند عبارتند از:
-
تخم مرغ: آلرژی به تخم مرغ میتواند شدید باشد و در برخی از افراد میتواند به شکل آنافیلاکسی تشخیص داده شود.
-
گندم: آلرژی به گلوتن که در گندم وجود دارد میتواند باعث عوارض گوارشی و پوستی شود.
-
مواد شیرینی: شامل شیر و محصولات لبنی مانند پنیر، کره، یا ماست میشوند.
-
مواد خاصی در دریازیانوزها: برخی از افراد ممکن است به ماهیها، میگوها، صدفها و سایر دریازیانوزها آلرژی داشته باشند.
-
مواد خشک و آجیلی: مانند بادام، فندق، و گردو که میتوانند باعث واکنشهای آلرژیک شوند.
-
مواد غذایی دیگر: مانند سویا، ماهی، مغزهای خشک، آجیل، مواد غذایی حاوی سویا، سسهای مایونز، غلات حاوی گلوتن و...
عوارض جانبی داروهای ضدآلرژیک مانند آنتیهیستامینها، کورتیکوستروئیدها، و داروهای ضد التهابی
در حالتهای مختلف، داروهای ضدآلرژیک مانند آنتیهیستامینها، کورتیکوستروئیدها، و داروهای ضد التهابی میتوانند به عنوان درمانهای موثری برای کنترل علائم آلرژی باشند. اما همچنین ممکن است هر یک از این داروها دارای عوارض جانبی خاصی باشند که میتواند بر اساس نوع دارو، دوز، مدت مصرف و وضعیت شما متفاوت باشد. برخی از عوارض جانبی معمول شامل موارد زیر میباشد:
-
آنتیهیستامینها:
- خواب آلودگی و افت توجه
- خشکی دهان
- سرگیجه
- گاهی اوقات افزایش اشتها یا افزایش وزن
-
کورتیکوستروئیدها (از جمله از طریق دهان و یا بینی):
- خشکی و التهاب در ناحیه استفاده شده (مانند بینی یا دهان)
- افزایش خونفشار
- کاهش سطح هورمونهای طبیعی بدن
- افزایش خطر عفونتهای ناشی از ویروسها یا باکتریها
- اختلالات خواب و حالتهای اضطرابی
-
داروهای ضد التهابی (مثل ایبوپروفن و ناپروکسن):
- عوارض معدهای مانند سوء هضم، ترشحات معده افزایش یافته، یا اختلالات گوارشی
- خونریزی معده و روده
- اختلالات کلیه
- افزایش خطر ایجاد برگشت مشکلات قلبی
در هر صورت، اگر علائمی از این عوارض یا هر علامتی دیگر که نگرانکننده است، پس از مصرف داروها را تجربه کردید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. او میتواند راهنمایی کنندهای باشد که چگونه با این مشکلات برخورد کنید و آیا نیاز به تغییر درمان یا موارد دیگر دارید.
مواد غذایی آلرژی زا
مواد غذایی آلرژی زا میتوانند متنوع باشند و به عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، محیط، و عادات غذایی هر فرد وابسته باشند. اما برخی از مواد غذایی رایجی که ممکن است آلرژی زا باشند عبارتند از:
-
تخم مرغ: آلرژی به تخم مرغ میتواند شدید باشد و در برخی از افراد میتواند به شکل آنافیلاکسی تشخیص داده شود.
-
گندم: آلرژی به گلوتن که در گندم وجود دارد میتواند باعث عوارض گوارشی و پوستی شود.
-
مواد شیرینی: شامل شیر و محصولات لبنی مانند پنیر، کره، یا ماست میشوند.
-
مواد خاصی در دریازیانوزها: برخی از افراد ممکن است به ماهیها، میگوها، صدفها و سایر دریازیانوزها آلرژی داشته باشند.
-
مواد خشک و آجیلی: مانند بادام، فندق، و گردو که میتوانند باعث واکنشهای آلرژیک شوند.
-
مواد غذایی دیگر: مانند سویا، ماهی، مغزهای خشک، آجیل، مواد غذایی حاوی سویا، سسهای مایونز، غلات حاوی گلوتن و...
اطلاعات بالا تنها یک نمونه از مواد غذایی آلرژی زا هستند و ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. همیشه مهم است که در صورت مشکوک بودن به داشتن آلرژی غذایی، با پزشک خود مشورت کنید تا آزمونهای مناسب را انجام داده و راهنمایی در مورد مدیریت و اجتناب از مواد آلرژی زا دریافت کنید.
چند نمونه تمرینات تنفسی برای بهبود آلرژی
تمرینات تنفسی میتوانند به بهبود علائم آلرژی کمک کنند، زیرا کمک میکنند تا راههای تنفسی شما قویتر شود و بهبود عملکرد سیستم تنفسی شما را تسریع دهند. در زیر چند نمونه تمرین تنفسی برای بهبود آلرژی آورده شده است:
-
تمرین تنفسی عمیق:
- نشسته یا در حالت درازکشیده، دست را روی شکم خود قرار دهید.
- نفس عمیقی بکشید از طریق بینی تا احساس کنید که شکم شما بلند میشود.
- سپس به آرامی نفس را از طریق دهان خود باز کنید.
- از نفس دادن طی مدتی که تقریباً دو برابر نفس کشیدن شما استفاده کنید.
- این روند را تکرار کنید و تمرین را تا چند دقیقه ادامه دهید.
-
تمرین تنفسی ریتمی:
- نفس عمیقی بکشید و به شماره برسید.
- سپس نفس را به همان مدتی که برای نفس کشیدن به طول میانجامد بیرون بدهید.
- این روند را تکرار کنید و مدت زمانی که از نفس کشیدن تا نفس دادن گذشته است را حفظ کنید.
-
تمرین تنفسی آگاهی:
- در هر لحظه به تنفس خود توجه کنید.
- نفس عمیقی بکشید و احساس کنید که هوای تمیزی به داخل ریههای شما وارد میشود.
- هنگام نفس دادن، احساس کنید که هوای کثیف یا عوارض بیرون میرود.
-
تنفس با مداومت:
- با نفس کشیدن عمیق و بیشتر از مدت معمول، تنفس را برای چند ثانیه نگه دارید.
- سپس نفس را به آرامی و با کندی تحت فشار وارد بیاورید.
- این روند را تکرار کنید و سعی کنید تا حالت آرامشی ایجاد کنید.
تزریقهای آلرژی (آمونوتراپی) چه عوارضی بر بدن دارند؟
تزریقهای آلرژی یا آمونوتراپی یک روش درمانی است که معمولاً برای کنترل آلرژیهای شدید استفاده میشود. این روش شامل تزریق تدریجی مقادیر کوچکی از آلرژن مورد نظر میباشد، با هدف ایجاد مقاومت در بدن در برابر آلرژن و کاهش علائم آلرژی است. هرچند که تزریقهای آمونوتراپی ممکن است موجب عوارض جانبی شود، اما عوارض معمولاً مختصر مدت و خفیف هستند و معمولاً پس از مدت زمان کوتاهی بعد از تزریق متوقف میشوند. برخی از عوارض جانبی ممکن شامل موارد زیر میباشند:
-
تورم و قرمزی در محل تزریق: این از جمله عوارض شایع است که ممکن است در محل تزریق ایجاد شود. این علائم معمولاً طی چند روز بعد از تزریق کاهش مییابند.
-
آلرژی متقاطع: در برخی موارد، تزریق آلرژن میتواند باعث روند آلرژی به آلرژنهای دیگر نیز شود.
-
علائم آلرژیک عمومی: از جمله علائم مانند خستگی، سرفه، سرگیجه، احساس تنگی نفس و...
-
آلودگی محل تزریق: در برخی موارد، ممکن است در محل تزریق عفونت یا التهاب ایجاد شود.
-
واکنشهای نادر و جدی: مانند آنافیلاکسی (یک واکنش آلرژیک شدید و عمدتاً شدید)، که اما بسیار نادر است.
قبل از شروع درمان با تزریقهای آلرژی، بهتر است با پزشک خود در مورد مزایا و معایب این روش مشورت کنید
تزریقهای آلرژی (آمونوتراپی) تا چه حد نتیجه بخش هستند؟
تزریقهای آمونوتراپی اثرات مثبت متناوبی دارند. بعضی افراد پس از تعداد معینی از تزریقها بهبود قابل توجهی در علائم خود میبینند و احتمالاً نیاز به مصرف داروهای ضدآلرژیک را کاهش میدهند یا حتی متوقف میکنند. اما برای دیگران، تاثیرات بهبودی قابل مشاهده ممکن است زمان بیشتری طول بکشد یا به طور کامل حاصل نشود. همچنین بعد از متوقف شدن تزریقهای آمونوتراپی، برخی افراد ممکن است نیاز به تکرار تزریقها داشته باشند تا اثرات مثبت حفظ شود.
مهمترین نکته این است که تزریقهای آمونوتراپی توسط یک پزشک متخصص آلرژیست نظارت شود و تحت نظر مستمر قرار گیرید. همچنین، این روش درمانی ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد، بنابراین نتایج آن برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد.
روش انجام تست آلرژی
1. **آزمونهای پوستی:**
- **آزمون پوستی خطی (Skin prick test):** در این آزمون، پوست شما با یک سوزن کوچک که حاوی مقدار کمی از آلرژن استفاده میشود، نشان داده میشود. سپس پزشک نشانههای واکنش آلرژیک مانند قرمزی، تورم یا خارش در محل تزریق را بررسی میکند.
- **آزمون پوستی با اپیکوتان (Patch test):** در این آزمون، آلرژنها به پوست شما به صورت پلاسترهایی که حاوی آلرژنها هستند، اعمال میشود. پس از چند روز، پزشک نشانههای واکنش آلرژیک را بررسی میکند.
2. **آزمونهای خونی:**
- **آزمون آلرژی خونی (Allergy blood test):** در این آزمون، نمونه خون شما برای مقدار آلرژنهای مختلف تست میشود. این آزمون میتواند به عنوان جایگزینی برای آزمون پوستی برای افرادی که نمیتوانند آزمون پوستی را انجام دهند، مورد استفاده قرار گیرد.
قبل از انجام هر یک از این آزمونها، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید تا روش مناسبی برای شما انتخاب شود و نتایج به درستی تفسیر شوند.
داروهای آمونوتراپی برای درمان آلرژی
در امونوتراپی، از داروهایی که حاوی مقادیر کوچکی از آلرژن مورد نظر استفاده میشود تا به تدریج بدن را به آلرژنها متعارف کند و واکنش آلرژیک را کاهش دهد. این داروها عموماً به صورت تزریقهای زیرجلدی یا تحت زبانی اداره میشوند. این داروها با افزایش مقدار آلرژن که به تدریج به بدن معرفی میشود، تحریک سیستم ایمنی بدن را افزایش میدهند تا به مرور زمان به آن عادت کند و واکنش آلرژیک کاهش یابد.
داروهای متداول استفاده شده در امونوتراپی عبارتند از:
-
آلرژنهای موضعی (مانند استیوسیونال): این داروها حاوی مقادیر کمتری از آلرژنهای مختلف میباشند و معمولاً به صورت تحت زبانی استفاده میشوند.
-
آلرژنهای تحت جلدی (مانند آلرژنهای گرده گیاهان): این داروها توسط پزشک به صورت تزریق زیر پوستی اداره میشوند.
کشورهای تولیدکننده داروهای آمونوتراپی برای درمان آلرژی
تولیدکنندگان داروهای امونوتراپی در سراسر جهان فعالیت دارند و محصولات خود را به بازارهای مختلف عرضه میکنند. برخی از کشورهایی که شرکتهای داروسازی بزرگ و فعال در زمینه تولید داروهای امونوتراپی دارند، عبارتند از:
-
ایالات متحده آمریکا: شرکتهای داروسازی بزرگی مانند ALK-Abelló، Aimmune Therapeutics، Stallergenes Greer و DBV Technologies در زمینه تولید داروهای امونوتراپی فعالیت دارند.
-
اتحادیه اروپا: شرکتهایی مانند ALK-Abelló (دانمارک)، Stallergenes Greer (فرانسه)، HAL Allergy Group (هلند) و Circassia Pharmaceuticals (انگلستان) از کشورهایی هستند که در زمینه تولید داروهای امونوتراپی فعالیت دارند.
-
کانادا: شرکتهایی مانند Allergy Therapeutics، Stallergenes Greer و Aimmune Therapeutics در این کشور فعالیت دارند.
-
ژاپن: شرکتهایی مانند Torii Pharmaceutical و Shionogi از تولیدکنندگان داروهای امونوتراپی در ژاپن هستند.
-
استرالیا: شرکتهایی مانند Allergy Therapeutics و Prota Therapeutics در زمینه تولید داروهای امونوتراپی در استرالیا فعال هستند.
این تنها چند نمونه از کشورهایی هستند که شرکتهای داروسازی در آنها فعالیت دارند و در زمینه تولید داروهای امونوتراپی فعالیت میکنند.
افراد ممکن است به داروهای مختلف با اندازههای مختلفی از رضایت پاسخ دهند.
بعضی از داروهای مورد استفاده در امونوتراپی عبارتند از:
-
Oralair (Stallergenes Greer): این دارو یک ترکیب از آلرژنهای گرده گیاهان است و برای درمان آلرژی گرده گیاهان مورد استفاده قرار میگیرد.
-
Grastek (ALK-Abelló): نوع دیگری از داروی آمونوتراپی برای درمان آلرژی گرده گیاهان.
-
Odactra (ALK-Abelló): این دارو برای درمان آلرژی عوارض حشرات مانند زنبور عسل استفاده میشود.
-
Palforzia (Aimmune Therapeutics): برای درمان آلرژی غذایی مانند آلرژی به بادام، بادام زمینی و سایر غذاهای غنی از آلرژن استفاده میشود.
همانطور که گفته شد، انتخاب بهترین دارو برای یک فرد خاص به عوامل متعددی بستگی دارد.
روند درمان آلرژی با کمک داروهای آمونوتراپی
روند درمان آلرژی با استفاده از امونوتراپی عموماً به صورت زیر است:
1. **ارزیابی آلرژنها:** ابتدا پزشک شما به کمک تستهای آلرژی تعیین میکند که به چه آلرژنهایی حساسیت دارید. این میتواند از طریق تستهای پوستی یا تست خونی صورت گیرد.
2. **تعیین برنامه درمانی:** بر اساس نتایج تست آلرژی، پزشک شما یک برنامه درمانی را تنظیم میکند که شامل تزریقهای آلرژنها در مقادیر کوچکتر به مرور زمان میشود.
3. **شروع تزریقهای آمونوتراپی:** پس از تعیین آلرژنهای مورد حساسیت و تهیه سری آلرژنها، تزریقهای آمونوتراپی آغاز میشود. این تزریقها معمولاً هفتگی یا ماهیانه اداره میشوند و مقادیر آلرژنها به طور تدریجی افزایش مییابد.
4. **مانیتورینگ و پیگیری:** طی فرآیند درمان، پزشک شما ممکن است واکنش بدن به درمان را مانیتور کرده و نتایج را پیگیری کند. این ممکن است شامل آزمونهای تست مجدد آلرژی یا ارزیابی مجدد علائم آلرژی باشد.
5. **ادامه درمان:** درمان معمولاً به مدت 3 تا 5 سال ادامه مییابد. پس از اتمام درمان، برخی افراد ممکن است نیاز به تزریقهای تکمیلی داشته باشند تا اثرات بهبودی حفظ شود.
مهمترین نکته این است که هر گام از روند درمان باید تحت نظر و رهنمود پزشک شما انجام شود. او میتواند برنامه درمانی شما را تنظیم کند و در طول فرآیند درمان شما را راهنمایی کند.
مدت زمان طول درمان آلرژی با داروهای آمونوتراپی
مدت زمانی که برای درمان کامل آلرژی با استفاده از امونوتراپی لازم است، به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله نوع آلرژی، شدت علائم، واکنش بدن به درمان، و برنامه درمانی مورد استفاده. در برخی موارد، افراد ممکن است در مدت چند هفته تا چند ماه بهبود متوجه شوند، در حالی که در موارد دیگر، ممکن است چندین ماه یا حتی چند سال طول بکشد تا درمان کامل شود.
برای مثال، درمان آلرژی گرده گیاهان ممکن است به طور معمول بین 3 تا 5 سال طول بکشد، در حالی که برای آلرژی به حشرات مانند زنبور عسل، درمان ممکن است نیاز به مدتی کمتر داشته باشد. همچنین، درمان آلرژی غذایی ممکن است مدت زمان بیشتری نیاز داشته باشد، زیرا در بسیاری از موارد، این آلرژیها به دلیل وجود مقدار بسیار کمی از آلرژن در محیط، بازگشتنی و پیچیدهتر هستند.
نظرات (0)