اخبار پزشکی

رژیم غذایی گیاهخواری که مبتنی بر استفاده از سبزیجات است، نه تنها برای افرادی که دیابت نوع دوم داشته و قصد کاهش ورن دارند مفید است، بلکه بدلیل از بین بردن چربی عضلات، به بهبود متابولیسم بدن نیز کمک می کند.

این یافته ها نتایج مطالعات و بررسی های جدید دانشمندان می باشد. دیابت نوع دوم رایج ترین نوع دیابت بوده و به این دلیل ایجاد می شود که بدن نمی تواند بطور موثر انسولین تولید کند یا از آن استفاده کند. اگرچه دیابت نوع دوم در هر سنی می تواند رخ دهد، اما معمولاً در افراد میانسال و مس تر شیوع پیدا می کند.

دیابت یک بیماری جهانی و عمومی است که 150 میلیون نفر در سرتاسر دنیا به آن مبتلا هستند. انتظار می رود که این آمار تا سال 2025 دوبرابر شود، نه تنها به دلیل افزایش جمعیت جهان و افزایش جمعیت افراد پیر جامعه، بلکه بدلیل فاکتورهای قابل تنظیم مانند شیوه زندگی نادرست و بی تحرکی، رژیم های غذایی ناسالم و چاقی.

در ایالات متحده بیش از 29 میلیون نفر مبتلا به دیابت هستند و 86 میلیون نفر باقی مظنون به پیش-دیابت هستند؛ پیش-دیابت به وضعیتی اطلاق می شود که قند خون بالاتر از میزان استاندارد باشد و اگرچه در رنج دیابت نباشد، اما احتمال ابتلا به دیابت نوع دوم بالا باشد.

مشخص شده است افرادی که دچار پیش-دیابت هستند می توانند با برنامه ریزی صحیح و تغییر سبک زندگی، تا حدود 50% احتمال ابتلا به دیابت نوع دوم را کاهش دهند.

فواید رژیم گیاهخواری

محققین دریافته اند که تغیر برنامه رژیم غذایی نقش عمده ای در پیشگیری از دیابت نوع دوم ایفا می کند، مخصوصاً فواید رژیم غذایی گیاهخواری و ارتباط آن با زندگی سالم تر را مورد بررسی قرار داده اند. آنها می گویند که در مقایسه با رژیم های غذایی معمولی، رژیم غذایی گیاهخواری می تواند منجر به کاهش وزن، کنترل گلوکز خون یا کنترل گلیسمیک، افزایش حساسیت به انسولین و سایر پیشرفت ها در متابولیسم بدن شود.

محققین همچنین آثار مفید رژیم غذایی وگان – که تنها بر اساس غذاهای گیاهی است – را بر سلامتی مورد بررسی قرار دادند، چرا که با ابتلا به دیابت ارتباط مشخصی دارد. برای مثال شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه افرادی که دیابت نوع دوم داشتند، با دنبال کردن رزیم وگان کم چرب، کنترل گلیسمیک فاکتورهای موثر بر سلامت قلبی عروقی را بهبود بخشیدند.

بنابراین در مطالعاتی که به مدت 6 ماه به طول انجامید، محققین تاثیر رژیم دیابتی معمولی را با رژیم غذایی گیاهخواری، بر 74 بیمار مبتلا به دیابت نوع دوم مورد مقایسه قرار دادند، که 43% این بیماران مردان و باقی زنان بودند و برای کنترل گلیسمیک از داروهای خوراکی استفاده می کردند.

محققین به صورت رندم 73 بیمار را در گروه رژیم گیاهخواری و 73 نفر دیگر را در رژیم دیابتی معمولی جای دادند. هر دو رژیم مقید به دریافت 500 کالری در روز بودند و به مدت 6 ماه این مطالعه به طول انجامید.

رژیم گیاهخواری : ترکیب دو رژیم دیابتی معمولی و رژیم گیاهخواری

در رژیم گیاهخواری حدود 60% از مواد غذایی از کربوهیدرات ها، 15% از پروتئین  و 25% از چربی تامین می شد و شامل مواد غذایی زیر بود: مواد غذایی مانند غلات، حبوبات، سبزیجات، میوه جات و آجیل همراه با فراورده های حیوانی (محدود به صرف یک وعده ماست کم چرب در روز).

یک وعده غذای نوعی در رژیم گیاهخواری می تواند شامل موارد زیر باشد: صبحانه شامل ارزن پخته شده، آلو و بادام؛ ناهار شامل سوپ عدس، کلم و هویج؛ شام شامل توفو، جوانه لوبیا و برنج قهوه ای؛ میان وعده ها نیز شامل حموس و تکه های هویج.

در رژیم عذایی دیابتی معمولی – که بر اساس دستورالعمل های مخصی ساخته می شود – حدود 50% کالری روزانه از کربوهیدرات ها، 20% از پروتئین و 30% مابقی از چربی ها تشکیل می شد (مصرف کمتر از 7% چربی اشباع نیز مجاز بود).

یک وعده نوعی در رژیم دیابتی معمولی شامل موارد زیر بود: صبحانه شامل کرده بادام زمینی، بلغور جو دوسر؛ ناهار شامل تن ماهی همراه با خیار؛ شام شامل مرغ لیمویی عسلی همراه با سبزیجات؛ میان وعده ها نیز شامل تکه های هویج و کرفس همراه با شیر کم چرب یا ماست کم چرب.

در 3 ماه اول، از شرکت کنندگان خواسته شد عادات خود را در انجام تمرینات ورزشی تغییر ندهند. سپس برای 3 ماه بعدی برنامه تمرینات ایروبیک (هوازی) به رژیم غذایی آنها افزوده شد. محققان شرکت کنندگان را در پایان 3 ماه اول و 6 ماه مورد بررسی قرار دادند. در این بررسی ها از اسکن های MRI برای اندازه گیری تغییرات میزان چربی بدنشان استفاده کردند.

رژیم غذایی گیاهخواری موفق به کاهش وزن و کاهش چربی داخل عضلانی بیشتری شده بود.

نتایج حاکی از آن بود که میانگین کاهش وزن در گروه رژیم گیاهخواری 6.2 کیلوگرم بوده که تقریبا دو برابر میانگین کاهش وزن در رژیم دیابتی می شد (3.2 کیلوگرم در رژیم دیابتی). این نتایج برخلاف این واقعیت بود که هر دو گروه، میزان یکسانی از کالری های دریافتی را مصرف می کردند.

محققین همچنین دریافتند که اگرچه هر دو گروه مقدار یکسانی از چربی های زیر پوستی خود را کاهش دادند، اما تنها گروه رژیم گیاهخواری موفق به کاهش چربی داخل عضلانی و چربی زیرپوستی شده بودند. چربی زیرپوستی نوعی چربی است که درست زیر سطح پوست تجمع می کند. چربی زیرپوستی آن چربی ای است که ماهیچه ها را خطی می کند، در حالیکه چربی داخل عضلانی چربی ای است که در داخل ماهیچه ها ذخیره می شود.

محققین همچنین دریافتند کاهش چربی زیرپوستی و کاهش چربی خطوط عضلانی موازی با تغییراتی در متابولیسم گلوکزی بوده است، مانند قند خون ناشتا، حساسیت به انسولین و هوموگلوبین گلیکوزیته.

تفاوت در نتایج مربوط به دو رژیم غذایی مختلف اهمیت بسیاری دارد، چرا که افزایش چربی خطوط عضلانی ارتباط نزدیکی با مقاومت به انسولین در فرد مبتلا به دیابت نوع دوم دارد؛ بنابراین کاهش این نوع چربی می تواند به کنترل گلوکز خون کمک کند.

با خارج کردن چربی ها از میان سلول های ماهیچه ای، به انسولین اجازه ی ورودداده می شود تا قند را تبدیل به انرژی کند.

محققین اضافه می کنند که : کاهش چربی داخل عضلانی می تواند منجر به افزایش تحرک و قدرت عضلانی شود که این امر نیز برای افراد مسن مبتلا به دیابت بسیار حائز اهمیت است.