اخبار پزشکی

بوپرنورفین یک داروی با نام تجاری است. Buprenex در نسخه های عمومی نیز موجود است.

ژنریک ها داروهایی هستند که حاوی بوپرنورفین هستند، که همان دارویی است که در بوپرنورفین وجود دارد. ژنریک ها کپی دقیقی از Buprenex هستند. اما ژنریک ها اغلب قیمت کمتری نسبت به نسخه های نام تجاری دارند و توسط شرکت های مختلف ساخته می شوند.

اگر در مورد نسخه های عمومی بوپرنورفین سؤالی دارید، از پزشک خود بپرسید.

مصرف بوپرنورفین ممکن است شما را در معرض خطر معتاد شدن به دارو، سوء مصرف یا سوء استفاده از آن قرار دهد.* اما مصرف دارویی به نام نالوکسان ممکن است کمک کننده باشد.

نالوکسان می تواند برای معکوس کردن علائم مصرف بیش از حد بوپرنورفین استفاده شود. (در صورت مصرف بیش از حد دارو، مصرف بیش از حد ممکن است رخ دهد.)

نالوکسون همچنین همراه با بوپرنورفین، داروی فعال بوپرنورفین، برای کمک به درمان وابستگی به مواد افیونی استفاده می شود. (وابستگی به مواد افیونی به این معنی است که شما برای عملکرد خوب به یک داروی مخدر نیاز دارید.) محصولات ترکیبی حاوی نالوکسان و بوپرنورفین عبارتند از:

• Zubsolv ، که تبلتی است که زیر زبان خود قرار می دهید (زیر زبانی)
• بوناویل، فیلمی است که در داخل گونه خود قرار می دهید (باکال)

قرص یا فیلم را در دهان خود نگه دارید تا زمانی که حل شود.

Naloxone، Zubsolv و Bunavail را می توان در داخل یا خارج از بیمارستان استفاده کرد. اما شما نباید از داروها بدون تایید پزشک خود استفاده کنید.

اگر فکر می کنید به بوپرنورفین وابسته هستید یا بیش از حد دارو مصرف کرده اید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند تصمیم بگیرند که چه درمانی برای شما بهترین است.

* Buprenex یک هشدار جعبه ای برای اعتیاد و سوء استفاده دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

بوپرنورفین می تواند با چندین داروی دیگر تداخل داشته باشد. همچنین می‌تواند با برخی مکمل‌ها و همچنین برخی غذاها تداخل داشته باشد.

فعل و انفعالات مختلف می تواند اثرات متفاوتی ایجاد کند. به عنوان مثال، برخی از تداخلات می تواند در نحوه عملکرد دارو اختلال ایجاد کند. سایر تداخلات می تواند تعداد عوارض جانبی را افزایش دهد یا آنها را شدیدتر کند.

بوپرنورفین و سایر داروها

در زیر فهرستی از داروهایی که می توانند با بوپرنورفین تداخل داشته باشند، آورده شده است. این فهرست شامل تمام داروهایی که ممکن است با بوپرنورفین تداخل داشته باشند، نیست.

قبل از مصرف بوپرنورفین، با پزشک و داروساز خود صحبت کنید. در مورد تمام داروهای تجویزی، بدون نسخه و سایر داروهایی که مصرف می کنید به آنها بگویید. همچنین در مورد ویتامین ها، گیاهان و مکمل هایی که استفاده می کنید به آنها بگویید. به اشتراک گذاری این اطلاعات می تواند به شما کمک کند از تعاملات احتمالی جلوگیری کنید.

اگر سؤالی در مورد تداخلات دارویی دارید که ممکن است روی شما تأثیر بگذارد، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

داروهایی که می توانند سطوح بوپرنورفین را افزایش یا کاهش دهند

مصرف بوپرنورفین با داروهایی به نام مهارکننده‌های CYP3A4 یا القاکننده‌های CYP3A4 می‌تواند سطوح بوپرنورفین را در بدن شما افزایش یا کاهش دهد.

مهارکننده های CYP3A4

CYP3A4 پروتئینی است که به تجزیه بوپرنورفین کمک می کند تا بتواند بدن شما را ترک کند. این به جلوگیری از افزایش بیش از حد سطح بوپرنورفین، که می تواند خطرناک باشد، کمک می کند.

برخی از داروها به نام مهارکننده‌های CYP3A4 می‌توانند سرعت تجزیه بوپرنورفین را کاهش دهند. بنابراین مهارکننده‌های CYP3A4 ممکن است منجر به مقادیر بالای بوپرنورفین در بدن شما شود. این خطر عوارض جانبی از جمله آرام بخش (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر) و حالت تهوع را افزایش می دهد.

برخی از نمونه‌هایی از مهارکننده‌های CYP3A4 عبارتند از:

• اریترومایسین (Erygel، Eryped)
• کتوکونازول
• دلاویردین
• نلفیناویر (ویراسپت)
• ریتونویر (Norvir)

القاء کننده های CYP3A4

سایر داروهایی به نام القاء کننده CYP3A4 می توانند سرعت تجزیه بوپرنورفین را افزایش دهند. بنابراین القا کننده های CYP3A4 می توانند میزان بوپرنورفین را در بدن شما کاهش دهند. این می تواند میزان عملکرد بوپرنورفین را در بدن شما کاهش دهد.

برخی از نمونه های القاء کننده CYP3A4 عبارتند از:

• ریفامپین (Rimactane، Rifadin)
• کاربامازپین (تگرتول، تگرتول XR، اپیتول)
• فنی توئین (Phenytek، Dilantin)
• efavirenz (Sustiva)
• نویراپین (ویرامون)
• اتراویرین (هوش)

اگر از یک مهار کننده CYP3A4، یک القاء کننده CYP3A4 استفاده می کنید یا مطمئن نیستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر.

بوپرنورفین و بنزودیازپین ها یا سایر داروهای تضعیف کننده سیستم عصبی مرکزی

مصرف بوپرنورفین با داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS) * می تواند منجر به عوارض جانبی جدی شود. اینها شامل آرامبخشی شدید (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)، افسردگی تنفسی (تنفس آهسته)، کما یا حتی مرگ است.

CNS شما از مغز و نخاع شما تشکیل شده است. برخی از مواد به نام مضعف CNS می توانند CNS شما را کند کنند. بنابراین مصرف بوپرنورفین با داروهای مضعف CNS باعث می شود که CNS شما کمتر بتواند پیام هایی را به بدن شما ارسال کند.

نمونه هایی از داروهای مضعف CNS عبارتند از:

• بنزودیازپین ها ، دسته ای از داروهای مورد استفاده برای تشنج یا اضطراب و به عنوان آرام بخش. نمونه هایی از بنزودیازپین ها عبارتند از:
  • دیازپام (والیوم)
  • لورازپام ( آتیوان )
  • کلونازپام (کلونوپین)
• داروهای آرام بخش (داروهای خواب آور) مانند اسزوپیکلون (Lunesta)
• شل کننده های عضلانی مانند دانترولن (دانتریوم)
• داروهای بیهوشی عمومی مانند آموباربیتال (آمیتال)
• داروهای ضد روان پریشی مانند کلوزاپین (کلوزاریل)
• الکل

از آنجایی که بوپرنورفین و داروهای مضعف CNS ممکن است شما را خسته کنند، رانندگی یا کار با ماشین آلات در حین مصرف داروها می تواند خطرناک باشد. تا زمانی که مطمئن نشدید که بوپرنورفین شما را خسته نمی کند، از چنین فعالیت هایی اجتناب کنید.

قبل از مصرف بوپرنورفین، اگر از داروهای مضعف CNS استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها سعی خواهند کرد دوز شما را از مضعف CNS محدود کنند و در طول درمان با بوپرنورفین شما را تحت نظر داشته باشند.

* بوپرنورفین یک هشدار جعبه ای برای بنزودیازپین ها و سایر داروهای مضعف CNS دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

بوپرنورفین و داروهای سروتونرژیک

مصرف بوپرنورفین با داروهای سروتونرژیک می تواند منجر به مقادیر بسیار بالای سروتونین در بدن شما شود.

سروتونین یک ماده شیمیایی است که به مغز شما کمک می کند تا به درستی کار کند. داروهایی به نام داروهای سروتونرژیک میزان سروتونین را در بدن شما افزایش می دهند.

بوپرنورفین همچنین می تواند میزان سروتونین را در بدن شما افزایش دهد. بنابراین مصرف بوپرنورفین همراه با داروهای سروتونرژیک می تواند منجر به مقادیر بسیار بالای سروتونین شود. این می تواند خطرناک باشد و عوارض جانبی بسیار جدی از جمله مشکلات تنفسی و کما ایجاد کند.

نمونه هایی از برخی از رایج ترین داروهای سروتونرژیک عبارتند از:

• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین ( پروزاک )
• مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) مانند دولوکستین ( Cymbalta )
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند دزیپرامین (Norpramin)
• تریپتان ها مانند آلموتریپتان (Axert)
• مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) مانند فنلزین (ناردیل)، ترانیل سیپرومین (پارنات) و لینزولید (Zyvox)
• داروهای دیگری که سروتونین را تحت تأثیر قرار می دهند مانند میرتازاپین (رمرون)، ترازودون (اولپترو)، اندانسترون (زوفران) و ترامادول (اولترام)

قبل از مصرف بوپرنورفین، در صورت مصرف داروی سروتونرژیک به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است شما را با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشند یا برای کمک به درمان درد شما را به داروی دیگری سوق دهند.

بوپرنورفین و آگونیست های اپیوئیدی جزئی

مصرف بوپرنورفین با آگونیست های جزئی مواد افیونی ممکن است میزان عملکرد بوپرنورفین را در بدن شما کاهش دهد. در موارد شدید، این می تواند علائم ترک مواد افیونی را ایجاد کند .

بوپرنورفین خود یک آگونیست نسبی مواد افیونی است. اثرات این داروها در دوزهای بالاتر کاهش می یابد (افزایش متوقف می شود). بنابراین اگر بوپرنورفین را با آگونیست نسبی دیگر مواد افیونی مصرف کنید، اثر کامل هیچ کدام از داروها را نخواهید داشت.

نمونه ای از افیونی آگونیست جزئی پنتازوسین (تالوین) است.

قبل از شروع مصرف بوپرنورفین، با پزشک خود صحبت کنید. به آنها بگویید که آیا یک اپیوئید آگونیست جزئی مصرف می کنید یا اگر مطمئن نیستید. شما و پزشکتان می توانید درباره اینکه آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید.

بوپرنورفین و اوپیوئیدهای آگونیست/آنتاگونیست مخلوط

مصرف بوپرنورفین با مواد افیونی ترکیبی ممکن است میزان عملکرد بوپرنورفین را در بدن شما کاهش دهد. در موارد شدید، این می تواند علائم ترک مواد افیونی را ایجاد کند.

مواد افیونی مخلوط ممکن است اثرات مواد افیونی را در بدن شما مسدود کند. بنابراین اگر بوپرنورفین را با مواد افیونی ترکیبی مصرف کنید، اثرات این دو دارو ممکن است یکدیگر را از بین ببرد.

نمونه هایی از مواد افیونی مخلوط عبارتند از بوتورفانول (Stadol) و نالبوفین (Nubain).

قبل از شروع مصرف بوپرنورفین، با پزشک خود صحبت کنید. به آنها بگویید که آیا یک مخدر ترکیبی مصرف می کنید یا اگر مطمئن نیستید. شما و پزشکتان می توانید درباره اینکه آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر صحبت کنید.

بوپرنورفین و دیورتیک ها

دیورتیک ها داروهایی هستند که به بدن می گویند آب بیشتری آزاد کند. این داروها به بدن شما کمک می کنند تا از شر مایعات اضافی که می تواند برای شما مضر باشد خلاص شود. از طرف دیگر، بوپرنورفین بر هورمونی تأثیر می گذارد که به بدن شما می گوید آب را نگه دارد. بنابراین، بوپرنورفین می تواند اثربخشی دیورتیک ها را کاهش دهد.

نمونه هایی از دیورتیک ها عبارتند از:

• eplerenone (Inspra)
• فوروزماید (Lasix)

قبل از مصرف بوپرنورفین، اگر از داروهای ادرارآور استفاده می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر.

بوپرنورفین و آنتی کولینرژیک

داروهای آنتی کولینرژیک می توانند عوارض جانبی مانند یبوست شدید یا مشکلات ادراری ایجاد کنند. مواد افیونی مانند بوپرنورفین ممکن است عوارض جانبی مشابهی ایجاد کنند. بنابراین مصرف بوپرنورفین همراه با آنتی کولینرژیک می تواند خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد.

نمونه هایی از این آنتی کولینرژیک ها عبارتند از:

• دیفن هیدرامین ( بنادریل )
• اکسی بوتینین (دیتروپان)

قبل از مصرف بوپرنورفین، اگر آنتی کولینرژیک مصرف می کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است شما را از نظر عوارض جانبی با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشند.

بوپرنورفین و گیاهان و مکمل ها

برخی از گیاهان یا مکمل ها ممکن است میزان بوپرنورفین را در بدن شما تغییر دهند. یا ممکن است اثراتی مشابه بوپرنورفین داشته باشند و خطر عوارض جانبی را افزایش دهند. نمونه هایی از این گیاهان و مکمل ها عبارتند از:

• کانابیدیول (CBD)
• اکیناسه ( Echinacea purpurea )
• کاوا ( پایپر متیستیکوم )
• مخمر سنت جان ( Hypericum perforatum )
• تریپتوفان (ال-تریپتوفان)
• ۵-هیدروکسی تریپتوتان (۵-HTP)

قبل از استفاده از بوپرنورفین، در صورت مصرف هر گونه گیاه یا مکمل به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند ببینند که آیا آنها برای شما بی خطر هستند یا خیر.

دوز بوپرنورفین که پزشک شما تجویز می کند به عوامل مختلفی بستگی دارد. این شامل:

• نوع و شدت دردی که دارید
• سابقه بالینی شما، از جمله داروهای مسکن قبلی
• سن شما
• سایر شرایط پزشکی که ممکن است داشته باشید

به طور معمول، پزشک شما را با دوز پایین شروع می کند. سپس به مرور زمان آن را تنظیم می کنند تا به مقدار مناسب شما برسند. پزشک شما در نهایت کوچکترین دوزی را که اثر مورد نظر را ایجاد می کند، تجویز می کند.

اطلاعات زیر دوزهایی را که معمولاً استفاده می شود یا توصیه می شود توصیف می کند. با این حال، مطمئن شوید که دوز تجویز شده توسط پزشک را برای شما مصرف کنید. پزشک شما بهترین دوز را متناسب با نیاز شما تعیین خواهد کرد.

اشکال و قوت های دارویی

بوپرنورفین در یک ویال حاوی دارو به شکل مایع عرضه می شود. بوپرنورفین فقط در یک مقدار موجود است: ۰.۳ میلی گرم در میلی لیتر.

بوپرنورفین را می توان به دو روش مختلف تجویز کرد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است دارو را به عنوان تزریق در عضله ( داخل عضلانی ) به شما بدهد. یا ممکن است بوپرنورفین را به عنوان تزریق در ورید (داخل وریدی که به آن IV نیز می‌گویند) تزریق کنند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است.

در افراد بالای ۱۲ سال، بوپرنورفین معمولاً ابتدا به صورت تزریق ۱ میلی لیتری تجویز می شود. حاوی ۰.۳ میلی گرم بوپرنورفین است.

اگر درد شما از بین نرفت، ممکن است دوز دوم بوپرنورفین را دریافت کنید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از اولین دوز شما صبر می کند. مقدار تزریق ممکن است بسته به درد شما متفاوت باشد. اما دوز دوم نباید بیش از ۱ میلی لیتر (۰.۳ میلی گرم) بوپرنورفین داشته باشد.

اگر درد شما از بین نرفت، ممکن است پزشک از شما بخواهد که بوپرنورفین بیشتری مصرف کنید. بزرگسالان با درد شدید ممکن است تا ۲ میلی لیتر (۰.۶ میلی گرم) برای هر دوز دریافت کنند.

دوز اطفال

دوز توصیه شده برای کودکان ۲ تا ۱۲ ساله ۲ تا ۶ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم (mcg/kg) وزن بدن است. این بدان معنی است که دوز به وزن کودک شما بستگی دارد.

به عنوان مثال، حداکثر دوز برای یک کودک ۳ ساله با وزن ۳۱ پوند (۱۴ کیلوگرم) ۸۴ میکروگرم (۱۴ کیلوگرم در ۶ میکروگرم) خواهد بود. این دوز به صورت یک تزریق داده می شود.

اگر درد کودک پس از اولین دوز از بین نرود، پزشک ممکن است تزریق های اضافی بوپرنورفین را انجام دهد. بین دوزها باید چهار تا شش ساعت فاصله باشد. اما گاهی اوقات ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است بین دوزها شش تا هشت ساعت صبر کند. این بستگی به نحوه پاسخ کودک به Buprenex دارد.

اگر یک دوز را فراموش کنم چه؟

اگر قرار ملاقات برای تزریق بوپرنورفین را از دست دادید، با پزشک خود تماس بگیرید تا مجدداً برنامه ریزی شود.

برای اطمینان از اینکه یک دوز را فراموش نمی کنید، برنامه درمانی خود را در یک تقویم بنویسید. همچنین می توانید یادآورها را روی گوشی خود تنظیم کنید.

آیا نیاز به استفاده طولانی مدت از این دارو دارم؟

نه. بوپرنورفین دارویی است که فقط زمانی که در بیمارستان یا کلینیک هستید مصرف می کنید.

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای کاهش دوره های ناگهانی درد به شما بوپرنورفین می دهد. هنگامی که درد و وضعیت پزشکی شما بهبود یافت، به خانه فرستاده خواهید شد. اگر در خانه درد دارید، پزشک ممکن است داروی دیگری را برای کمک به درمان درد شما تجویز کند.

ممکن است تعجب کنید که Buprenex چگونه با سایر داروهایی که برای موارد مشابه تجویز می شوند مقایسه می شود. در اینجا به چگونگی شباهت و تفاوت بوپرنورفین و متادون می پردازیم.

استفاده می کند

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) هم بوپرنورفین و هم متادون را برای درمان درد تایید کرده است. قبل از مصرف هر یک از داروها، باید قبلاً سایر درمان‌های درد را امتحان کرده باشید که به شما کمکی نکرده است.

بوپرنورفین برای درمان درد به قدری شدید استفاده می شود که باید از یک مسکن قوی به نام اپیوئید استفاده کنید.

متادون برای درمان دردهای متوسط ​​تا شدید استفاده می شود. این دارو همچنین می تواند برای درمان وابستگی به مواد افیونی در افرادی که نمی توانند داروهای خوراکی برای درمان وابستگی به مواد افیونی خود دریافت کنند، استفاده شود. (وابستگی به مواد افیونی به این معنی است که برای عملکرد به یک داروی مخدر نیاز دارید.)

بوپرنورفین حاوی داروی بوپرنورفین است. متادون حاوی داروی متادون است. بوپرنورفین و متادون متعلق به همان دسته از داروها به نام مواد افیونی هستند. (یک دسته از داروها گروهی از داروها هستند که به روشی مشابه عمل می کنند.) هر دو بوپرنورفین و متادون اثرات مشابهی در بدن دارند.

بوپرنورفین و متادون هر دو مواد کنترل شده هستند . (برای کسب اطلاعات بیشتر، «آیا بوپرنورفین یک ماده کنترل‌شده است؟» در بخش «بوپرنورفین چیست؟» در بالا مراجعه کنید.) هم بوپرنورفین و هم متادون ممکن است شما را در معرض خطر معتاد شدن، سوء استفاده یا سوء استفاده از آنها قرار دهند.*

* بوپرنورفین و متادون هشدارهایی برای اعتیاد و سوء استفاده دارند . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

در کودکان استفاده کنید

بوپرنورفین برای استفاده در کودکان ۲ تا ۱۲ سال تایید شده است. استفاده از متادون در کودکان کمتر از ۱۸ سال توصیه نمی شود.

اشکال و تجویز دارو

هم بوپرنورفین و هم متادون در ویال هایی عرضه می شوند که حاوی دارو به شکل مایع هستند. بوپرنورفین در یک مقدار موجود است: ۰.۳ میلی گرم در میلی لیتر. متادون در دو قوت موجود است: ۱۰ mg/1 ml و ۲۰۰ mg/20 ml.

بوپرنورفین را می توان به دو روش مختلف تجویز کرد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است دارو را به عنوان تزریق در عضله (داخل عضلانی) به شما بدهد. یا ممکن است بوپرنورفین را به عنوان تزریق در ورید (داخل وریدی که به آن IV نیز می‌گویند) تزریق کنند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است.

متادون را می توان به سه روش مختلف تجویز کرد. همانند Buprenex، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است متادون را به عنوان تزریق در عضله یا رگ به شما بدهد. اما ممکن است دارو را به صورت تزریق زیر پوست ( زیر جلدی ) نیز به شما بدهند. اگر وابستگی به مواد افیونی دارید، معمولاً متادون را از طریق تزریق به رگ‌های خود دریافت خواهید کرد. (وابستگی به این معنی است که شما برای عملکرد خوب به دارو نیاز دارید.)

عوارض و خطرات

بوپرنورفین و متادون اثرات مشابهی در بدن دارند. بنابراین، هر دو دارو می توانند عوارض جانبی بسیار مشابهی ایجاد کنند. در زیر نمونه هایی از این عوارض جانبی آورده شده است.

عوارض جانبی رایج تر

این لیست ها شامل نمونه هایی از عوارض جانبی رایج تر است که می تواند با بوپرنورفین، متادون یا هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• ممکن است با Buprenex رخ دهد:
  • سرگیجه (احساس از دست دادن تعادل)
  • سردرد
• ممکن است با متادون رخ دهد:
  • افزایش وزن
• ممکن است با بوپرنورفین و متادون رخ دهد:
  • آرام بخش (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)
  • سرگیجه
  • سردرد
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • افزایش تعریق

عوارض جانبی جدی

این لیست ها شامل نمونه هایی از عوارض جانبی جدی است که می تواند با بوپرنورفین، متادون یا هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• ممکن است با Buprenex رخ دهد:
  • چند عارضه جانبی جدی منحصر به فرد
• ممکن است با متادون رخ دهد:
  • ایست قلبی (قلب شما می ایستد)
  • فشار خون پایین
  • مشکلات ریتم قلب
• ممکن است با بوپرنورفین و متادون رخ دهد:
  • یبوست شدید
  • واکنش آلرژیک
  • سندرم سروتونین (سطوح بالای ماده شیمیایی سروتونین )
  • شوک (خون شما به اندام های شما نمی رسد)
  • افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی *

* بوپرنورفین و متادون هشدارهایی برای افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی دارند . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

اثربخشی

این داروها به طور مستقیم در مطالعات بالینی مقایسه نشده اند، اما مطالعات نشان داده است که بوپرنورفین و متادون هر دو برای درمان درد شدید موثر هستند.

هزینه ها

بوپرنورفین یک داروی با نام تجاری است. اشکال عمومی Buprenex نیز موجود است. متادون یک داروی ژنریک است. ژنریک ها معمولا ارزان تر از داروهای مارک دار هستند.

هزینه بوپرنورفین بیشتر از متادون است. قیمت واقعی که برای هر یک از داروها می پردازید به طرح بیمه و مکان شما بستگی دارد.

اگر مصرف بوپرنورفین را به طور ناگهانی قطع کنید، ممکن است علائم ترک داشته باشید . این علائم ترک عبارتند از:

• احساس بی قراری
• چشمان اشک آلود
• مخاط اضافی در بینی شما
• بیشتر از مواقع خمیازه کشیدن
• تعرق مفرط
• لرز
• درد در عضلات شما
• مردمک های بزرگتر از حد معمول
• احساس تحریک پذیری
• اضطراب
• درد در کمر یا مفاصل
• ضعف
• گرفتگی شکم (شکم).
• بی خوابی (مشکل خواب)
• حالت تهوع
• بی اشتهایی
• استفراغ
• اسهال
• افزایش فشار خون
• افزایش سرعت تنفس
• افزایش ضربان قلب

اگر علائم قطع مصرف شدید است یا از بین نمی رود، با پزشک خود تماس بگیرید. آنها می توانند درمان هایی را برای کاهش علائم شما توصیه کنند.

توجه: برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه درمان علائم ترک، بخش «بوپرنورفین و نالوکسان» در بالا را بخوانید.

علائم ترک در نوزادان

اگر در دوران بارداری بوپرنورفین را برای مدت طولانی مصرف می کنید، ممکن است کودک شما به سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزاد مبتلا باشد. در صورت عدم درمان، سندرم ترک مواد افیونی نوزادان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

علائم سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزادان عبارتند از:

• دمدمی مزاج بودن
• گریه کردن خیلی بیشتر از حد معمول
• عضلاتی که منقبض می شوند یا سفت به نظر می رسند
• تعریق
• الگوهای خواب غیر معمول
• گریه بلند
• لرزش
• استفراغ
• اسهال
• مشکل در تغذیه یا عدم افزایش وزن
• تب
• تشنج

اگر در دوران بارداری بوپرنورفین مصرف کردید و کودک شما هر یک از این علائم را داشت، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

* بوپرنورفین یک هشدار جعبه ای برای سندرم ترک مواد افیونی نوزادان دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

سازمان غذا و دارو (FDA) داروهای تجویزی مانند بوپرنورفین را برای درمان برخی بیماری ها تایید می کند. بوپرنورفین همچنین ممکن است خارج از برچسب برای شرایط دیگر استفاده شود. استفاده خارج از برچسب زمانی است که دارویی که برای درمان یک بیماری تایید شده است برای درمان یک بیماری دیگر استفاده می شود.

بوپرنورفین برای درمان درد

بوپرنورفین برای درمان درد به قدری شدید استفاده می شود که باید از یک مسکن قوی به نام اپیوئید استفاده کنید. همچنین، قبل از دریافت بوپرنورفین، باید قبلاً سایر درمان‌های درد را امتحان کرده باشید که به شما کمکی نکرده است.

بوپرنورفین را می توان به دو روش مختلف تجویز کرد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است دارو را به عنوان تزریق در عضله ( داخل عضلانی ) به شما بدهد. یا ممکن است بوپرنورفین را به عنوان تزریق در ورید (داخل وریدی که به آن IV نیز می‌گویند) تزریق کنند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است. بوپرنورفین را در بیمارستان یا کلینیک دریافت خواهید کرد.

در مطالعات بالینی ، بوپرنورفین در کاهش درد شدید موثر بود. محققان بررسی کردند که بوپرنورفین چقدر درد را در مقایسه با مورفین، یک داروی مخدر، کاهش می دهد. بوپرنورفین و مورفین به طور مشابه در کمک به کاهش درد موثر بودند.

بوپرنورفین برای کودکان

بوپرنورفین می تواند برای درمان درد شدید در کودکان ۲ تا ۱۲ سال استفاده شود.

در مطالعات بالینی ، ۹۶۰ کودک ۹ ماهه تا ۱۸ ساله بوپرنورفین دریافت کردند. اثربخشی بوپرنورفین در این کودکان مانند بزرگسالانی بود که آن را مصرف کردند.

استفاده بیش از دوز توصیه شده بوپرنورفین می تواند منجر به عوارض جانبی جدی شود.

علائم مصرف بیش از حد

علائم مصرف بیش از حد می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افسردگی تنفسی (تنفس آهسته)
• ادم ریوی (مایع اضافی در ریه ها)
• انسداد در راه های هوایی شما، که نفس کشیدن را سخت می کند
• خروپف غیر طبیعی
• افزایش خواب آلودگی، که ممکن است شما را بیهوش کند یا منجر به کما شود
• ضعف در عضلات شما
• پوست سرد یا لطیف
• مردمک هایی که بزرگتر یا کوچکتر از حد معمول به نظر می رسند
• برادی کاردی ( ضربان قلب کند )
• فشار خون پایین

در صورت مصرف بیش از حد مصرف چه باید کرد

اگر فکر می کنید بیش از حد از این دارو مصرف کرده اید، با پزشک خود تماس بگیرید. اما اگر علائم شما شدید است، به نزدیکترین اورژانس بروید.

مصرف بیش از حد شما ممکن است با دارویی به نام نالوکسان درمان شود. (برای اطلاعات بیشتر، به «Naloxone: A Life Saver» در زیر و بخش «Buprenex and naloxone» در بالا مراجعه کنید.)

نالوکسون: نجات دهنده

نالوکسون ( Narcan ، Evzio) دارویی است که می تواند به سرعت مصرف بیش از حد مواد افیونی، از جمله هروئین را معکوس کند. مصرف بیش از حد مواد افیونی می تواند تنفس را سخت کند. اگر به موقع درمان نشود می تواند کشنده باشد.

اگر شما یا کسی که دوستش دارید در معرض خطر مصرف بیش از حد مواد افیونی هستید، با پزشک یا داروساز خود در مورد نالوکسان صحبت کنید. از آنها بخواهید علائم مصرف بیش از حد را توضیح دهند و نحوه استفاده از نالوکسان را به شما و عزیزانتان نشان دهند.

در اکثر ایالت ها، می توانید نالوکسان را بدون نسخه از داروخانه تهیه کنید. دارو را در دسترس داشته باشید تا در صورت مصرف بیش از حد به راحتی بتوانید به آن دسترسی داشته باشید.

مطالعات بالینی زنان باردار که بوپرنورفین مصرف کردند نشان می دهد که این دارو باعث نقص مادرزادی نمی شود. اما استفاده از بوپرنورفین در دوران بارداری می تواند منجر به مشکلاتی در حین و بعد از زایمان شود. کودک شما ممکن است در هنگام زایمان مشکل تنفس داشته باشد.

در برخی موارد، نوزادان ممکن است به سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزاد مبتلا شوند. بدون درمان، سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزادان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

مطالعات حیوانی حاکی از وجود مشکلاتی در دوران بارداری و آسیب به نوزاد در صورت تجویز بوپرنورفین به مادر است. اما مطالعات روی حیوانات همیشه نشان دهنده آنچه در انسان می افتد نیست.

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، قبل از دریافت بوپرنورفین به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند در مورد مزایا و معایب دارو با شما صحبت کنند.

* بوپرنورفین یک هشدار جعبه ای برای سندرم ترک مواد افیونی نوزادان دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

بوپرنورفین ممکن است منجر به عوارض بارداری شود. همچنین ممکن است در حین و پس از تولد به کودک شما آسیب برساند. در حین استفاده از بوپرنورفین با پزشک خود در مورد نیازهای کنترل بارداری خود صحبت کنید.

برای اطلاعات بیشتر، لطفاً بخش «Buprenex و بارداری» را در بالا ببینید.

مطالعات زنان باردار را بررسی کردند که دوزهای بالایی از بوپرنورفین را که شما زیر زبان خود مصرف می‌کردند، مصرف کردند. (بوپرنورفین ماده فعال بوپرنورفین است.) نتایج نشان داد که بوپرنورفین در شیر مادر وجود دارد. اما اطلاعات کافی وجود ندارد که بگوییم این موضوع چگونه روی کودک تأثیر می گذارد.

در مطالعات حیوانی ، به نظر می‌رسد حیوانات باردار که بوپرنورفین دریافت کرده‌اند سطوح پایین‌تری شیر مادر تولید می‌کنند. اما مطالعات حیوانی همیشه آنچه را که در انسان اتفاق می افتد منعکس نمی کند.

اگر بوپرنورفین مصرف می کرده اید، توصیه می شود به کودک خود شیر ندهید. با پزشک خود در مورد بهترین راه های تغذیه کودک خود صحبت کنید.

مصرف بوپرنورفین با الکل* می تواند خطرناک باشد. این می تواند منجر به آرام بخشی شدید (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)، افسردگی تنفسی (تنفس آهسته)، کما یا حتی مرگ شود.

الکل نوعی ماده به نام مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که می تواند CNS شما را آرام کند. (CNS شما از مغز و نخاع شما تشکیل شده است.) اگر CNS شما بیش از حد آرام شود، ممکن است تنفس شما بسیار کند شود و منجر به مشکلات ذکر شده در بالا شود.

اگر الکل مصرف می کنید، قبل از مصرف بوپرنورفین با پزشک خود صحبت کنید. آنها سعی خواهند کرد میزان نوشیدنی شما را محدود کنند و در طول درمان با بوپرنورفین شما را تحت نظر داشته باشند.

* Buprenex یک هشدار جعبه ای برای داروهای مضعف CNS، از جمله الکل دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

بوپرنورفین می تواند عوارض جانبی خفیف یا جدی ایجاد کند. لیست های زیر حاوی برخی از عوارض جانبی کلیدی است که ممکن است در حین مصرف بوپرنورفین رخ دهد. این لیست ها همه عوارض جانبی احتمالی را شامل نمی شود.

برای اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی احتمالی بوپرنورفین، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما نکاتی را در مورد نحوه مقابله با هر گونه عوارض جانبی که ممکن است آزاردهنده باشد به شما ارائه دهند.

عوارض جانبی رایج تر

عوارض جانبی رایج تر بوپرنورفین می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آرام بخش (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)
• حالت تهوع
• سرگیجه
• سردرد
• سرگیجه (احساس از دست دادن تعادل)

بیشتر این عوارض جانبی ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته از بین بروند. اگر آنها شدیدتر هستند یا از بین نمی روند، با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

عوارض جانبی جدی

عوارض جانبی جدی بوپرنورفین رایج نیستند، اما ممکن است رخ دهند. اگر عوارض جانبی جدی داشتید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید در حال اورژانس پزشکی هستید با ۹۱۱ تماس بگیرید.

عوارض جانبی جدی و علائم آنها می تواند شامل موارد زیر باشد:

• سندرم سروتونین (سطوح بالای یک ماده شیمیایی به نام سروتونین ). (برای علائم، به «جزئیات عوارض جانبی» در زیر مراجعه کنید.)
• افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی .* (برای علائم، به «جزئیات عوارض جانبی» در زیر مراجعه کنید.)
• یبوست شدید . علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:
  • کمتر از سه بار مدفوع در هفته
  • مدفوع سفت و خشک
  • احساس سیری حتی بعد از اجابت مزاج
  • انسداد در روده بزرگ شما
• مشکلات غده آدرنال، از جمله سطوح پایین کورتیزول . علائم عبارتند از:
  • خستگی و خستگی (کمبود انرژی)
  • عضلات ضعیف
  • پوستی که تیره تر می شود
  • کاهش وزن یا بی اشتهایی
• عکس العمل های آلرژیتیک. (برای علائم، به «جزئیات عوارض جانبی» در زیر مراجعه کنید.)
• شوک (خون شما به اندام های شما نمی رسد). علائم عبارتند از:
  • نبض تند یا ضعیف یا فقدان نبض
  • سبکی سر
  • تنفس کم عمق و سریع
  • پوست لطیف
  • از دست دادن هوشیاری

* Buprenex یک هشدار جعبه ای برای افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

جزئیات عوارض جانبی

ممکن است تعجب کنید که هر چند وقت یکبار عوارض جانبی خاصی با این دارو رخ می دهد یا اینکه آیا عوارض جانبی خاصی به آن مربوط می شود. در اینجا برخی از جزئیات در مورد برخی از عوارض جانبی که این دارو ممکن است ایجاد کند یا ممکن است نداشته باشد، آورده شده است.

واکنش آلرژیک

مانند بسیاری از داروها، برخی از افراد ممکن است پس از مصرف بوپرنورفین واکنش آلرژیک داشته باشند. در مطالعات بالینی ، واکنش های آلرژیک به بوپرنورفین نادر بود، اما رخ داد. اکثر این واکنش های آلرژیک خفیف بودند.

علائم یک واکنش آلرژیک خفیف می تواند شامل موارد زیر باشد:

• کهیر
• کهیر (خال های خارش دار روی پوست شما)
• خارش

واکنش آلرژیک شدیدتر نادر است اما ممکن است. علائم یک واکنش آلرژیک شدید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• برونکواسپاسم (خس خس سینه یا مشکل در تنفس که بدتر می شود)
• تورم صورت، لب ها یا راه های هوایی
• شوک آنافیلاکتیک (افت ناگهانی فشار خون و مشکلات تنفسی)

واکنش های آلرژیک شدید به بوپرنورفین می تواند تهدید کننده زندگی باشد. اگر فکر می کنید واکنش آلرژیک شدید به بوپرنورفین دارید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید در حال اورژانس پزشکی هستید با ۹۱۱ تماس بگیرید.

یبوست

اگر بوپرنورفین مصرف می کنید، ممکن است یبوست داشته باشید. بوپرنورفین می تواند بر عضلات روده بزرگ شما تأثیر بگذارد و از حرکت مواد زائد در بدن شما جلوگیری کند. این می تواند منجر به یبوست شود. اگر یبوست شدید باشد یا از بین نرود، می تواند منجر به مشکلات دیگری شود. این مشکلات ممکن است شامل انسداد روده یا یک بیماری جدی به نام ایلئوس فلجی باشد .

در مطالعات بالینی ، یبوست در کمتر از ۱٪ از افرادی که بوپرنورفین مصرف کردند، رخ داد. سایر اشکال بوپرنورفین (ماده فعال در بوپرنورفین) تا ۱۳ درصد از افرادی که این دارو را مصرف کردند باعث یبوست شد.

اگر پس از مصرف بوپرنورفین بیش از سه روز یبوست دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند درمان هایی را برای کمک به شما در یافتن تسکین پیشنهاد کنند.

کاهش وزن

کاهش وزن ممکن است یکی از عوارض جانبی بوپرنورفین باشد یا نباشد. در مطالعات بالینی ، کاهش وزن در هیچ یک از افرادی که بوپرنورفین مصرف کردند، رخ نداد. اما کاهش وزن با سایر اشکال بوپرنورفین (ماده فعال در بوپرنورفین) گزارش شده است.

اگر در حین مصرف بوپرنورفین نگران کاهش وزن هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما توصیه های تغذیه ای بدهند تا مطمئن شوید که وزن مناسبی دارید.

سندرم سروتونین

اگر بوپرنورفین مصرف می کنید، ممکن است به سندرم سروتونین مبتلا شوید. سروتونین یک ماده شیمیایی است که به عملکرد مغز شما کمک می کند. بوپرنورفین می تواند سطح سروتونین را در مغز شما افزایش دهد.

سندرم سروتونین نادر است. اما خطر ابتلا به سندرم سروتونین در صورت مصرف بوپرنورفین با سایر داروهایی که می توانند سطح سروتونین را افزایش دهند، افزایش می یابد. (برای کسب اطلاعات بیشتر به بخش «تعاملات بوپرنورفین» در بالا مراجعه کنید.)

علائم سندرم سروتونین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• احساس گیجی
• احساس تحریک پذیری
• اضطراب
• اسپاسم عضلانی (انقباضات) یا سفتی
• لرزش یا لرزش بدن
• ضربان قلب سریع یا غیر طبیعی
• حالت تهوعی که از بین نمی رود
• اسهالی که از بین نمی رود
• توهمات (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند)
• افزایش اندازه مردمک چشم شما
• تشنج

در صورت عدم درمان، سندرم سروتونین می تواند منجر به کما و مرگ شود.

اگر علائم سندرم سروتونین را دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا اگر فکر می کنید در حال اورژانس هستید با ۹۱۱ تماس بگیرید.

افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی

مصرف بوپرنورفین می تواند باعث بیماری به نام افسردگی* شود که در آن تنفس شما کند و ضعیف می شود. این وضعیت می تواند شدید، تهدید کننده زندگی یا حتی کشنده باشد. پزشک در طول درمان با بوپرنورفین شما را تحت نظر خواهد داشت، به خصوص زمانی که برای اولین بار دارو را مصرف می کنید یا اگر دوز شما را افزایش داد.

مشخص نیست چند نفر پس از مصرف بوپرنورفین دچار افسردگی تنفسی شده اند. اما افسردگی تنفسی یکی از عوارض جانبی شناخته شده داروهای مخدر است. بر اساس یک مطالعه ، بوپرنورفین نسبت به فنتانیل ، یکی دیگر از مواد افیونی که برای درمان دردهای شدید استفاده می شود، کمتر احتمال دارد باعث افسردگی تنفسی شود . (بوپرنورفین ماده فعال بوپرنورفین است.)

افسردگی تنفسی در افرادی که مشکلات تنفسی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) دارند ، سالخورده یا بسیار بیمار هستند، شایع‌تر است.

علائم افسردگی تنفسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• احساس خستگی یا خواب آلودگی در طول روز
• تنگی نفس
• تنفس کم عمق یا آهسته
• احساس گیجی یا افسردگی
• سردردهایی که از بین نمی روند
• تشنج
• پوست رنگ پریده یا آبی، به ویژه در انگشتان دست، انگشتان پا، یا لب های شما

به دلیل این علائم، رانندگی یا کار با ماشین آلات هنگام مصرف بوپرنورفین می تواند خطرناک باشد. تا زمانی که مطمئن نشدید که بوپرنورفین این علائم را ایجاد نمی کند، از چنین فعالیت هایی اجتناب کنید.

اگر علائم افسردگی تنفسی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر علائم شما تهدید کننده زندگی است یا فکر می کنید در حال اورژانس هستید با ۹۱۱ تماس بگیرید.

* Buprenex یک هشدار جعبه ای برای افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

عوارض جانبی در کودکان

بوپرنورفین برای استفاده در بزرگسالان و کودکان ۲ تا ۱۲ سال تایید شده است. عوارض جانبی در کودکان مشابه بزرگسالان است.

داروهای دیگری نیز در دسترس هستند که می توانند درد را درمان کنند. برخی ممکن است برای شما مناسب تر از دیگران باشند.

نمونه هایی از داروهای دیگری که ممکن است برای درمان درد شدید استفاده شوند عبارتند از:

• مورفین (Arymo ER، Kadian، MorphaBond ER، MS Contin)
• هیدروکودون (Hysingla ER، Zohydro ER)
• هیدرومورفون (Dilaudid، Exalgo)
• اکسی کدون (Oxaydo، OxyContin، OxyFast، Roxicodone، Xtampza ER)
• فنتانیل (Duragesic)
• مپریدین (Demerol)
• متادون (دولوفین، متادوز، بدون قند متادوز، دیسکت متادون)
• ترامادول (ConZip، Ultram، Ultram ER)
• لوورفانول (لوو-دروموران)
• اکسی مورفون (Opana، Opana ER، Numorphan HCl)
• پنتازوسین (تالوین)
• تاپنتادول (Nucynta، Nucynta ER)
• بوتورفانول (استادول)
• نالبوفین (Nubain)

اگر علاقه مند به یافتن جایگزینی برای Buprenex هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند در مورد داروهای دیگری که ممکن است برای شما خوب عمل کنند به شما بگویند.

ممکن است تعجب کنید که Buprenex چگونه با سایر داروهایی که برای موارد مشابه تجویز می شوند مقایسه می شود. در اینجا نگاه می کنیم که چگونه Buprenex و Butrans شبیه و متفاوت هستند.

استفاده می کند

سازمان غذا و دارو (FDA) هر دو بوپرنورفین و بوترانس را برای درمان درد شدید تایید کرده است. هر دو دارو برای افرادی هستند که سایر درمان‌های درد را امتحان کرده‌اند که به آنها کمک نکرده است. با این حال، فقط بوترانس برای افرادی است که نیاز به مصرف طولانی مدت داروی مسکن دارند.

هر دو بوپرنورفین و بوترانس حاوی داروی بوپرنورفین هستند، بنابراین این دو دارو تأثیر یکسانی بر بدن شما دارند.

Buprenex و Butrans مواد کنترل شده هستند . (برای کسب اطلاعات بیشتر به «آیا بوپرنورفین یک ماده کنترل‌شده است؟» در بخش «بوپرنورفین چیست؟» در بالا مراجعه کنید.) هم بوپرنورفین و هم بوترانس ممکن است شما را در معرض خطر معتاد شدن، سوء استفاده یا سوء استفاده از آنها قرار دهند.*

بوپرنورفین برای استفاده در کودکان ۲ تا ۱۲ سال تایید شده است. بوترانس برای استفاده در کودکان کمتر از ۱۸ سال تایید نشده است.

* Buprenex و Butrans هشدارهایی برای اعتیاد و سوء استفاده دارند . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

اشکال و تجویز دارو

بوپرنورفین به صورت ویال حاوی دارو به شکل مایع عرضه می شود. بوپرنورفین فقط در یک مقدار موجود است: ۰.۳ میلی گرم در میلی لیتر.

بوپرنورفین را می توان به دو روش مختلف تجویز کرد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است دارو را به عنوان تزریق در عضله ( داخل عضلانی ) به شما بدهد. یا ممکن است بوپرنورفین را به عنوان تزریق در ورید (داخل وریدی که به آن IV نیز می‌گویند) تزریق کنند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است.

بوترانس به عنوان یک چسب ترانس درمال است که روی پوست خود اعمال می کنید. بدن شما دارو را از طریق پچ جذب می کند. بوترانس دارای پنج قدرت مختلف است: ۵ میکروگرم (mcg) در ساعت، ۷.۵ میکروگرم در ساعت، ۱۰ میکروگرم در ساعت، ۱۵ میکروگرم در ساعت و ۲۰ میکروگرم در ساعت.

عوارض و خطرات

بوپرنورفین و بوترانس هر دو حاوی داروی بوپرنورفین هستند. بنابراین، هر دو دارو می توانند عوارض جانبی بسیار مشابهی ایجاد کنند. در زیر نمونه هایی از این عوارض جانبی آورده شده است.

عوارض جانبی رایج تر

این لیست ها شامل نمونه هایی از عوارض جانبی رایج تر است که می تواند با بوپرنورفین، بوترانس یا هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• ممکن است با Buprenex رخ دهد:
  • چند عارضه جانبی متداول منحصر به فرد
• ممکن است با بوترانس رخ دهد:
  • قرمزی، خارش یا بثورات پوستی در جایی که پچ بوترانس را اعمال کردید
  • دهان خشک
• می تواند با Buprenex و Butrans رخ دهد:
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • سرگیجه
  • سرگیجه (احساس از دست دادن تعادل)
  • سردرد
  • آرام بخش (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)
  • افزایش تعریق

عوارض جانبی جدی

این فهرست ها شامل نمونه هایی از عوارض جانبی جدی است که می تواند با بوپرنورفین، بوترانس یا هر دو دارو (در صورت مصرف جداگانه) رخ دهد.

• ممکن است با Buprenex رخ دهد:
  • شوک (خون شما به اندام های شما نمی رسد)
• ممکن است با بوترانس رخ دهد:
  • مشکلات کبدی
• می تواند با Buprenex و Butrans رخ دهد:
  • افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی
  • عکس العمل های آلرژیتیک
  • سندرم سروتونین
  • یبوست شدید
  • مشکلات غده آدرنال، از جمله سطوح پایین کورتیزول

اثربخشی

بوپرنورفین و بوترانس به طور مستقیم در مطالعات بالینی با هم مقایسه نشده اند، اما مطالعات نشان داده اند که بوپرنورفین و بوترانس هر دو برای درمان افراد مبتلا به درد موثر هستند.

هزینه ها

بوپرنورفین و بوترانس هر دو داروهای مارک دار هستند. در حال حاضر اشکال ژنریک هر دو دارو وجود دارد. نسخه های ژنریک معمولاً ارزان تر از داروهای مارک دار هستند.

Buprenex و اشکال عمومی آن معمولاً هزینه کمتری نسبت به Butrans و اشکال عمومی آن دارند. قیمت واقعی که برای هر یک از داروها می پردازید به طرح بیمه و مکان شما بستگی دارد.

مانند تمام داروها، هزینه بوپرنورفین می تواند متفاوت باشد.

قیمت واقعی که می پردازید به طرح بیمه و موقعیت مکانی شما بستگی دارد.

کمک مالی و بیمه ای

هزینه Buprenex ممکن است توسط طرح بیمه درمانی شما پوشش داده شود. اگر در مورد هزینه Buprenex سؤالی دارید یا اگر مطمئن نیستید که تحت پوشش طرح بیمه شما است، با شرکت بیمه خود تماس بگیرید.

بوپرنورفین را در بیمارستان یا کلینیک دریافت خواهید کرد. دارو را می توان به دو روش مختلف تجویز کرد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است بوپرنورفین را به عنوان تزریق در عضله ( داخل عضلانی ) به شما بدهد. یا ممکن است دارو را به صورت تزریق در ورید (داخل وریدی که IV نیز نامیده می شود) به شما بدهند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است.

برای تزریق داخل وریدی، پزشک یک سوزن در رگ شما قرار می دهد و به آرامی بوپرنورفین را تزریق می کند. تزریق IV بوپرنورفین می تواند دو دقیقه یا بیشتر طول بکشد.

هنگامی که درد و وضعیت پزشکی شما بهبود یافت، به خانه فرستاده خواهید شد. اگر در خانه درد دارید، پزشک ممکن است داروی دیگری را برای کمک به درمان درد شما تجویز کند.

هر چند وقت یکبار دارو داده می شود

اگر درد شما پس از اولین دوز بوپرنورفین از بین نرفت، ممکن است تزریق دوم به شما تزریق شود. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از اولین دوز شما صبر می کند. اگر درد شما از بین نرفت، ممکن است پزشک از شما بخواهد که بوپرنورفین بیشتری مصرف کنید.

احساس درد نتیجه حرکت اطلاعات در بدن شماست. وقتی بدن شما آسیب می بیند، مغز شما به آن قسمت های بدن شما می گوید که آسیب دیده اند. در نتیجه، شروع به احساس درد در آن قسمت های بدن می کنید.

پروتئین هایی به نام گیرنده های اپیوئیدی به تنظیم نحوه حرکت این پیام های درد بین قسمت های بدن و مغز کمک می کنند. بوپرنورفین به گیرنده های مواد افیونی در مغز و نخاع شما متصل می شود. این عمل نحوه احساس درد را در بدن شما تغییر می دهد و به تسکین علائم شما کمک می کند.

چقدر طول می کشد تا کار کند؟

اینکه چه زمانی شروع به کاهش درد خواهید کرد بستگی به نحوه دریافت بوپرنورفین دارد. اگر دارو را به صورت تزریقی در عضله ( عضلانی ) دریافت کنید، ممکن است تا ۱۵ دقیقه طول بکشد تا درد کمتری احساس شود. تسکین درد ممکن است حدود شش ساعت طول بکشد.

اگر بوپرنورفین را به صورت تزریق در ورید (داخل وریدی، که به آن IV نیز می گویند) دریافت کنید، ممکن است درد شما حتی زودتر کاهش یابد. ممکن است در کمتر از ۱۵ دقیقه تسکین درد داشته باشید. این اثر نیز حدود شش ساعت باقی خواهد ماند.

در اینجا به برخی از سوالات متداول درباره Buprenex پاسخ داده شده است.

کجا به من درمان های بوپرنورفین داده می شود؟

بوپرنورفین را در بیمارستان یا کلینیک مراقبت های بهداشتی دریافت خواهید کرد. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است بوپرنورفین را به عنوان تزریق در عضله ( داخل عضلانی ) به شما بدهد. یا ممکن است دارو را به صورت تزریق در ورید (داخل وریدی که IV نیز نامیده می شود) به شما بدهند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است.

از آنجا که بوپرنورفین باید توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی داده شود، شما نمی توانید دارو را به خودتان تزریق کنید.

اگر بعد از خروج از بیمارستان یا کلینیک نگران هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند درمان هایی را برای تسکین درد توصیه کنند.

آیا بوپرنورفین هرگز به صورت خوراکی داده می شود؟

نه، بوپرنورفین هرگز از طریق خوراکی داده نمی شود. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است بوپرنورفین را به عنوان یک تزریق عضلانی به شما بدهد. یا ممکن است دارو را به صورت تزریق IV به شما بدهند. پزشک شما بر اساس شرایط شما و سایر داروهایی که مصرف می کنید، تصمیم می گیرد که کدام نوع تزریق برای شما مناسب است.

با این حال، داروهای دیگری بسیار شبیه به بوپرنورفین وجود دارد که از طریق خوراکی تجویز می شود. اینها شامل قرص های بوپرنورفین است که زیر زبان خود (زیر زبانی) مصرف می کنید.

اگر از تزریق راحت نیستید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها ممکن است بتوانند شکل متفاوتی از تسکین درد را توصیه کنند.

اگر برای اضطراب تحت درمان هستم، می توانم بوپرنورفین مصرف کنم؟

شاید. برخی از داروهای اضطراب می توانند با بوپرنورفین تداخل داشته باشند و عوارض جانبی جدی ایجاد کنند. اینها شامل آرامبخشی شدید (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)، افسردگی تنفسی (تنفس آهسته)، کما و حتی مرگ است.

داروهای ضد اضطراب می توانند شامل بنزودیازپین ها و سایر داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS) باشند.

(برای کسب اطلاعات بیشتر به بخش «تعاملات Buprenex» در بالا مراجعه کنید.)

اگر اضطراب دارید و می خواهید بوپرنورفین مصرف کنید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند ببینند که آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر.

* بوپرنورفین یک هشدار جعبه ای برای بنزودیازپین ها و سایر داروهای مضعف CNS دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

آیا می توانم از بوپرنورفین برای درمان وابستگی به مواد افیونی استفاده کنم؟

نه، شما نمی توانید. استفاده از بوپرنورفین به تنهایی برای درمان وابستگی به مواد افیونی ممکن است باعث شود که شما به بوپرنورفین معتاد شوید. (با وابستگی به مواد افیونی، برای عملکرد به یک داروی مخدر نیاز دارید.)

با این حال، ممکن است بتوانید از دارویی به نام نالوکسان برای درمان وابستگی به مواد افیونی استفاده کنید. نالوکسون اغلب با بوپرنورفین که داروی فعال بوپرنورفین است استفاده می شود. نمونه هایی از ترکیبات نالوکسان و بوپرنورفین موجود عبارتند از:

• Zubsolv، دارویی است که زیر زبان خود مصرف می کنید (زیر زبانی)
• بوناویل ، دارویی است که در داخل گونه خود مصرف می کنید (باکال)

اگر به مصرف مواد افیونی وابسته هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در تصمیم گیری در مورد بهترین درمان برای خود کمک کنند.

* Buprenex یک هشدار جعبه ای برای اعتیاد و سوء استفاده دارد . این جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. برای اطلاعات بیشتر، «هشدارهای FDA» را در ابتدای این مقاله ببینید.

این دارو با چندین احتیاط همراه است.

هشدارهای FDA

این دارو چندین هشدار در جعبه دارد . هشدار جعبه ای جدی ترین هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) است. به پزشکان و بیماران در مورد اثرات دارویی که ممکن است خطرناک باشد هشدار می دهد.

• اعتیاد و سوء استفاده. مصرف بوپرنورفین ممکن است شما را در معرض خطر معتاد شدن به مواد مخدر، سوء استفاده یا سوء استفاده از آن قرار دهد. این ممکن است منجر به مصرف بیش از حد یا حتی مرگ شود. قبل از شروع مصرف بوپرنورفین، پزشک خطر اعتیاد و سوء استفاده شما را بررسی خواهد کرد. آنها همچنین شما را در طول درمان با بوپرنورفین تحت نظر خواهند داشت.
• افسردگی تنفسی تهدید کننده زندگی. مصرف بوپرنورفین می تواند باعث بیماری به نام افسردگی تنفسی شود که در آن تنفس شما کند و ضعیف می شود. این وضعیت می تواند شدید، تهدید کننده زندگی یا حتی کشنده باشد. پزشک در طول درمان با بوپرنورفین شما را تحت نظر خواهد داشت، به خصوص زمانی که برای اولین بار دارو را مصرف می کنید یا اگر دوز شما را افزایش داد.
• سندرم محرومیت از مواد افیونی نوزادان. مصرف طولانی مدت بوپرنورفین در دوران بارداری ممکن است باعث سندرم ترک مواد افیونی نوزادان شود. این وضعیتی است که در آن کودک شما با علائم ترک مواد افیونی متولد می شود . بدون درمان، این وضعیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
• خطر استفاده از بنزودیازپین ها و سایر داروهای مضعف CNS. مصرف بوپرنورفین با بنزودیازپین ها یا سایر داروهای مضعف سیستم عصبی مرکزی (CNS) یا الکل می تواند خطرناک باشد. این می تواند منجر به آرام بخشی شدید (احساس خواب آلودگی و هوشیاری کمتر)، افسردگی تنفسی (به بالا)، کما یا حتی مرگ شود. پزشک سعی خواهد کرد دوز این مواد را محدود کند و در طول درمان با بوپرنورفین شما را تحت نظر داشته باشد.

سایر هشدارها

قبل از مصرف بوپرنورفین، با پزشک خود در مورد سابقه سلامتی خود صحبت کنید. در صورت داشتن شرایط پزشکی خاص یا سایر عوامل موثر بر سلامتی، بوپرنورفین ممکن است برای شما مناسب نباشد.

توجه: برای اطلاعات بیشتر در مورد اثرات منفی بالقوه بوپرنورفین، به بخش «عوارض جانبی بوپرنورفین» در بالا مراجعه کنید.

بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)

اگر به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) مبتلا هستید ، مصرف بوپرنورفین ممکن است تنفس را سخت‌تر کند.

قبل از شروع مصرف بوپرنورفین، در صورت ابتلا به COPD به پزشک خود اطلاع دهید. آنها شما را از نزدیک تحت نظر خواهند گرفت تا مطمئن شوند که دارو بر تنفس شما تأثیر نمی گذارد.

بیش از ۶۵ سال سن دارند یا بسیار بیمار هستند

اگر سن شما بالاتر از ۶۵ سال است یا بسیار بیمار هستید، بوپرنورفین ممکن است باعث مشکلات جدی تنفسی شود. (به «دپرسیون تنفسی تهدیدکننده زندگی» در بخش «جزئیات عوارض جانبی» در بالا مراجعه کنید.)

قبل از شروع مصرف بوپرنورفین، اگر مشکل تنفسی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند به شما کمک کنند تصمیم بگیرید که آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر.

بیماری های قلبی

بوپرنورفین می تواند باعث مشکلات قلبی جدی شود، به ویژه در افرادی که دارای بیماری های قلبی خاص هستند. این شرایط عبارتند از:

• فیبریلاسیون دهلیزی
• برادی کاردی
• نارسایی احتقانی قلب
• ایسکمی میوکارد (جریان خون پایین به قلب)
• سطوح پایین پتاسیم
• سطوح پایین منیزیم
• سندرم QT طولانی

سابقه خانوادگی بیماری قلبی همچنین می تواند خطر ابتلا به مشکلات قلبی را در حین مصرف بوپرنورفین افزایش دهد. برخی از داروهای ریتم قلب نیز می توانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند.

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان سابقه بیماری قلبی دارید، قبل از شروع مصرف بوپرنورفین به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در مورد داروهای قلبی که مصرف می کنید به آنها بگویید. شما و پزشکتان می توانید بهترین درمان را برای خود انتخاب کنید.

فشار خون پایین شدید

به ندرت، بوپرنورفین ممکن است فشار خون شما را کاهش دهد. در برخی افراد، این می تواند منجر به غش شود. اگر شوک دارید، اصلا نباید بوپرنورفین مصرف کنید. (اشک زدن ممکن است خطر ابتلا به فشار خون پایین را افزایش دهد و بوپرنورفین می تواند باعث کاهش شدید فشار خون شود.)

اگر سابقه فشار خون پایین یا شوک دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند ببینند که آیا بوپرنورفین برای شما مناسب است یا درمان دیگری را توصیه کنند.

افزایش فشار داخل جمجمه

اگر فشار در جمجمه شما افزایش یافته است ، مصرف بوپرنورفین ممکن است این فشار را حتی بیشتر افزایش دهد. افزایش فشار در جمجمه ممکن است ناشی از صدمات سر، تومورهای مغزی یا سایر مشکلات سلامتی باشد.

اگر در گذشته فشار بیشتری در جمجمه یا آسیب به سر داشته اید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند ببینند که آیا Buprenex برای شما مناسب است یا خیر.

عکس العمل های آلرژیتیک

اگر تا به حال واکنش آلرژیک به بوپرنورفین، داروی فعال بوپرنورفین داشته اید، نباید بوپرنورفین مصرف کنید. و اگر نمی دانید که آیا واکنش آلرژیک به بوپرنورفین داشته اید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند بهترین درمان را برای شما توصیه کنند.

شرایط دستگاه گوارش

اگر در روده خود انسداد دارید ، مصرف بوپرنورفین ممکن است آن را بدتر کند.

اگر سابقه انسداد روده از جمله ایلئوس فلجی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید . آنها می توانند بهترین درمان را برای شما توصیه کنند.

تشنج

در صورت داشتن اختلال تشنج، بوپرنورفین ممکن است خطر تشنج را افزایش دهد.

اگر سابقه تشنج یا اختلالات تشنجی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند بهترین درمان را برای شما توصیه کنند.

بارداری

مصرف بوپرنورفین در دوران بارداری می تواند منجر به مشکلاتی در حین و بعد از زایمان شود. برای اطلاعات بیشتر، لطفاً بخش «Buprenex و بارداری» را در بالا ببینید.

شیر دادن

اگر بوپرنورفین مصرف می کرده اید، توصیه می شود به کودک خود شیر ندهید. برای اطلاعات بیشتر، لطفاً به بخش «بوپرنورفین و شیردهی» در بالا مراجعه کنید.