اصول تمرین با وزنه در تمام برنامه های مقاومتی، همچون برنامه تمرین دوره ای غیر خطی به کار می روند. برای پی بردن به تمام الگوی برنامه غیرخطی، باید به همه ی اصول تمرین مقاومتی احاطه داشت.
در الگوی برنامه تمرین مقاومتی، این امر به همان اندازه که برای افراد کارآزموده درست می باشد، برای دانش آموزان تازه کار نیز به همین گونه می باشد. همه ی اصول تمرین گفته شده از جنبه ی کاربردشان در طراحی برنامه تمرین مقاومتی، دربرگیرنده ی الگوی برنامه ی غیرخطی نیز می شوند. شیوه ی دوره بندی غیرخطی دربرگیرنده ی پدید آوردن جلسات تمرینی ویژه و بی همتایی است که اهداف برنامه تمرینی و همچنین اهداف یک چرخه تمرین مقاومتی را برآورده می کند.
اصول تمرین ؛ ویژه بودن
مانند تمام گونه های تمرین بدنی، میزان زیادی از کار ویژه برای تمرین مقاومتی وجود دارد. کار ویژه بودن به الگوی حرکت و قدرت و یا برونداد مورد نیاز برای اجرای موفق یک کار ویژه ی بدنی اشاره دارد. سازگاری های فیزیولوژیکی که در پی انجام یک برنامه تمرین مقاومتی ویژه روی می دهند، ویژه ی برنامه تمرین اجرا شده می باشند.
از این روی، بهترین برنامه تمرینی به کار رفته برای بهتر شدن در یک کار ویژه، از جمله یک رشته ی ورزشی ویژه یا درگیریت بدنی، از ویژگی های آن کار پیروی می کنند. ( برای نمونه شتاب حرکت ، زاویه های به کاررفته، گونه ی حرکت های ماهیچه) و سازگاری های فیزیولوژیکی بایسته برای کارآمدی بهتر در یک کار ویژه را به بار می آورد.
سازگاری های فیزیولوژیکی به بار آمده در پی اجرای تمرین مقاومتی برای ماهیچه های تمرین داده شده، گونه های حرکت ماهیچه ( برون گرا، درون گرا و ایستا)، سرعت حرکت، دامنه حرکت و بن مایه ی انرژِی ( هوازی ، بی هوازی) ویژه هستند. به انگیزه ی ویژه بودن تمرین، هر برنامه تمرین مقاومتی بر سازگاری های فیزیولوژیکی ویژه ای پافشاری می کند.
شاید ساده ترین روشنگری برای ویژه بودن، سازگاری های برجسته ی به بار آمده در گروه های ماهیچه ای تمرین کرده باشد. تمرین پایین تنه ( پاها) همیشه مایه ی افزایش قدرت یا توان بالاتنه ( بازوها) نمی شود.
اجرای حرکت نشست و برخاست، که گاها باور بر این است که تمرینی برای پایین تنه است، ولی به انگیزه ی نگه داشتن وزنه روی شانه ها قدرت ماهیچه های بخش های بالا و پایین کمر را افزایش می دهد.
به هرروی، بیشتر تمرین های پایین تنه مانند پرس پا و باز کردن زانو، مایه ی سازگاری های فیزیولوژیکی خیلی کم در بالاتنه می شود، یا حتی می توان گفت هیچ سازگاری فیزیولوژیکی در پی ندارد.
همه ی سازگاری های تمرینی با نیازهایی که به انگیزه ی اجرای حرکت تمرینی با یک مقاومت ویژه برای فراخوانی بافت ماهیچه پدید آمده، به گونه ای ویژه در ارتباط می باشد.
چندین گونه ویژگی تمرین وجود دارد. برنامه تمرین مقاومتی که به خوبی برای هر رشته ورزشی یا در گیریت طراحی شده باشد، ویژگی های تمرینی را در نظر گرفته است. سود بردن از ویژگی های تمرین، می تواند یک برنامه تمرین مقاومتی با طراحی بهتر را برای یک رشته ی ورزشی ویژه و همچنین بهبود بیشتر مهارت در ورزش را که مورد نظر برنامه نویس است، در پی داشته باشد.
سرانجام اینکه میزان جابجایی از برنامه تمرین مقاومتی به درگیریت کاربردی، کار روزمره، یا مهارت ورزشکار، یک بخش با ارزش از سودمندی های یک برنامه تمرین مقاومتی است.
نظرات (2)