اضافه وزن به معنای وزن بیشتر از وزن سالم به ازای یک قد مشخص است. شاخص توده بدن (BMI) ، به عنوان ابزار غربالگری و تمایز میان اضافه وزن یا چاقی استفاده می شود.
شاخص توده بدنی (BMI) ، برابرست با وزن شخص (به کیلوگرم) تقسیم بر مجذور قد (به متر). شاخص توده بدنی بالا نشان دهنده ی چاقی بدن است.
به راحتی می توانید شاخص توده بدن خود را حساب کرده، سپس مقدار بدست آمده را با استاندارد زیر مقایسه کنید:
اگر BMI شما کمتر از 5/18 باشد، در محدوده کم وزنی قرار می گیرد.
اگر شاخص توده بدنی شما بین 18.5 تا 25 باشد، در رنج طبیعی قرار می گیرد.
اگر BMI شما بین 25.0 تا 30 باشد، در محدوده اضافه وزن قرار دارد.
اگر شاخص توده بدنی 30.0 یا بالاتر باشد، در محدوده چاقی قرار دارد.
چاقی به دو دسته تقسیم می شود:
چاقی کلاس اول : BMI بین 30 تا 35 است.
چاقی کلاس دوم : BMI بین 35 تا 40 است.
چاقی کلاس سوم : BMI بیشتر از 40 است و چاقی کلاس سوم گاهی اوقات با عنوان چاقی شدید نیز نامیده می شود.
توجه: در سطح فردی، شاخص توده بدنی می تواند به عنوان ابزار غربالگری مورد استفاده قرار بگیرد؛ اما معیاری از تشخیص میزان چربی بدن یا سلامت فرد نیست. به منظور ارزیابی وضعیت سلامتی فرد و خطرات سلامتی، ارزیابی های مناسب باید توسط افراد مجرب انجام بگیرد.
BMI چربی بدن را به طور مستقیم اندازه گیری نمی کند، اما تحقیقات نشان داده است که شاخص توده بدنی بطور میانگین با اندازه گیری های دقیق چربی بدن (از طریق اندازه گیری ضخامت پوست، امپدانس بیوالکتریک، وزن زیر آب، جذب پذیری اشعه ایکس دوگانه (DXA) و سایر روش ها) مرتبط است. علاوه بر این BMI به طور قابل توجهی با پیامدهای مختلف سلامتی که با این اقدامات مستقیم اندازه گیری چربی بدن حاصل می شود، مطابقت دارد.