دیابت، که اغلب توسط پزشکان به عنوان دیابت ملیتوس نامیده می شود، یک گروه از بیماری های متابولیکی را توصیف می کند که در آن فرد دارای گلوکز خون بالا (یا قند خون) است، یا به دلیل اینکه تولید انسولین ناکافی است یا آنکه سلول های بدن به درستی به انسولین پاسخ نمی دهند، یا هر دوی این دلایل در کنار هم. بیماران مبتلا به قند خون بالا معمولاً دارای تکرر ادرار هستند، آنها به طور فزاینده تشنه می شوند (پلی دیپسیا) و یا احساس گرسنگی بیش از حد می کنند (پلی فاژی).
برخی نکات کلیدی درباره دیابت به صورت زیر می باشد:
سه نوع دیابت وجود دارد:
در دیابت نوع اول، بدن انسولین تولید نمی کند. برخی افراد ممکن است این نوع دیابت را به عنوان دیابت وابسته به انسولین یا دیابت نوجوانان بشناسند. معمولاً افراد مبتلا به دیابت نوع اول قبل از 40 سالگی، اغلب در اوایل دوران نوجوانی یا جوانی، به این بیماری مبتلا می شوند.
دیابت نوع اول تقریباً به اندازه دیابت نوع دوم رایج نمی باشد. تقریباً 10٪ از موارد دیابت نوع اول است.
بیماران مبتلا به دیابت نوع اول مجبورند برای بقیه عمر خود انسولین تزریق کنند. آنها همچنین باید با انجام آزمایشات منظم خون و رعایت رژیم غذایی خاص، سطح قند خون خود را مناسب نگه دارند.
بین سالهای 2001 تا 2009، میزان شیوع دیابت نوع اول در میان افراد زیر 20 سال در ایالات متحده آمریکا تا حدود 23 درصد افزایش یافته است.
در دیابت نوع دوم بدن برای عملکرد مناسب تولید انسولین کافی نمی کند یا اینکه سلول های بدن به انسولین واکنش نشان نمی دهند (مقاومت به انسولین).
تقریبا 90٪ از تمام موارد دیابت در سراسر جهان دیابت نوع دوم می باشد.
برخی افراد می توانند با کاهش وزن، کنترل رژیم غذایی، انجام ورزش و نظارت بر سطح گلوکز خون خود، علائم دیابت نوع دوم را کنترل کنند. با این حال، دیابت نوع دوم یک بیماری رو به پیشرفت است که به تدریج بدتر می شود و احتمالاً سرانجام بیمار باید انسولین را (معمولاً به شکل قرص) دریافت کند.
افراد دارای اضافه وزن و چاق، نسبت به افرادی که از فیتنس بالایی برخوردارند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع دوم قرار دارند. افرادی چاق که میان تنه ی چاق یا چربی شکمی دارند، به ویژه در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم هستند. چاقی یا اضافه وزن، باعث می شود که بدن مواد شیمیایی را ترشح کند که می تواند سیستم قلبی عروقی و متابولیکی بدن را بی ثبات کند.
اضافه وزن، تنبلی و بی تحرکی و خوردن غذاهای بد و ناسالم همگی خطر ابتلا به دیابت نوع دوم را افزایش می دهد. محققان کالج امپریال لندن در مجله دیابتیولوژی گزارش دادند که نوشیدن فقط یک قوطی نوشابه (غیر رژیمی) در روز، می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع دوم را تا 22 درصد افزایش دهد. دانشمندان معتقدند که تأثیر نوشابه های شیرین بر خطر ابتلا به دیابت، می تواند کاملاً مستقیم باشد؛ نه با تاثیری که بر وزن بدن می گذارد.
خطر ابتلا به دیابت نوع دوم با افزایش سن بیشتر می شود. کارشناسان کاملاً مطمئن نیستند که چرا اینگونه است، اما می گویند با افزایش سن، ما دچار اضافه وزن و بی تحرکی و تنبلی می شویم. افرادی که یکی از خویشانوندان نزدیک آنها دیابت نوع دوم داشته اند، مردم خاورمیانه، آفریقا و یا آسیای جنوبی نیز بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع دوم هستند.
مردانی که سطوح تستوسترون پایین تری داشته اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع دوم بوده اند. محققان دانشگاه ادینبورگ اسکاتلند می گویند که سطح پایین تستوسترون با مقاومت به انسولین ارتباط دارد.
این نوع دیابت در زنان باردار تاثیر می گذارد. برخی از زنان سطح گلوکز بسیار بالایی در خون خود دارند و بدن آنها قادر به تولید انسولین کافی برای انتقال تمام این گلوکز به سلول ها نیست و در نتیجه میزان گلوکز افزایش می یابد.
تشخیص دیابت بارداری در دوران بارداری صورت می گیرد.
اکثر بیماران مبتلا به دیابت بارداری می توانند دیابت خود را با ورزش و رژیم غذای مناسب کنترل کنند. بین 10٪ تا 20٪ از آنها باید نوعی داروهای کنترل قند خون مصرف کنند. دیابت بارداری ناشناخته یا کنترل نشده می تواند خطر مشکلات زایمان را افزایش دهد. مثلاً کودک بزرگتر از حد معمول به دنیا می آید.
دانشمندان موسسه ملی بهداشت و دانشگاه هاروارد متوجه شدند که زنانی که پیش از بارداری، رژیم غذایی سرشار از چربی های حیوانی و کلسترول بالا داشته اند، خطر ابتلا به دیابت بارداری را در مقایسه با همتایان خود، که رژیم غذایی ای با کلسترول و چربی های حیوانی کم داشتند، بالا می برند.