سلامتی

خونریزی پس از مقاربت به خونریزی ناحیه تناسلی پس از نزدیکی اشاره دارد. جامعه پزشکی به طور معمول از این واژه برای توصیف خونریزی واژن استفاده می کند، و این یک اتفاق معمول است که اصولا ناشی از طیف گسترده ای از عوامل می باشد.

تخمین زده می شود که حدودا  0.7 تا 9 درصد از زنان پس از مقاربت در دوران قاعدگی، خونریزی از رحم را تجربه می کنند،عمدتا از گردنه رحم.

 اما منشا این خونریزی در زنانی که در دوران قاعدگی نیستند، متفاوت است.

 حقایق مهم در خونریزی بعد از مقاربت: 

• منبع خونریزی متفاوت است، بسته به اینکه آیا زن در دوران قاعدگی است یا خیر.
• اگر خونریزی واژینال بعد از مقاربت مربوط به قاعدگی باشد، به عنوان خونریزی مقاربتی در نظر گرفته نمی شود.
• هر کسی که در رابطه جنسی شرکت می کند، ممکن است دچار خونریزی پس از مقربت گردد.

 علل خونریزی پس از مقاربت چیست؟

 علل رایج خونریزی پس از مقاربت عبارتند از:

 آسیب

خونریزی پس از مقاربت نسبتا رایج است و ممکن است علل مختلفی داشته باشد. اصطکاک و ساییدگی ناشی از مقاربت می تواند به آسانی سبب چند قطره اشک و بی حسی در بافت های حساس تناسلی شود.

 زایمان نیز می تواند سبب پارگی بافت های واژن شود، و گاهی اوقات باعث آسیب بیشتر آنها می شود.

 در اولین رخداد مقاربت جنسی، فلاپ کوچکی از پوست واژن به نام هایمن اغلب کشیده و پاره می­شود خونریزی جزئی ناشی از آن ممکن است تا 1 تا 2 روز طول بکشد.

 خشکی واژن

خشکی واژن یکی از شایع ترین علل خونریزی پس از مقاربت است. وقتی پوست واژن خشک می شود، آسیب پذیر می شود.

 علل رایج خشکی واژن عبارتند از:

 سندرم ژنتیکی یائسگی، که به نام آتروفی واژن شناخته می شود و شامل کاهش میزان روان بودن، ضخامت و کشش بافت واژن مب شود.

آسیب یا تخلیه تخمدان: حوادث شدید که باعث تخریب تخمدان ها می شود، و همچنین برداشت و تخلیه ی تخمدان، بزرگترین منبع استروژن بدن را از بین می برد.

زایمان و شیردهی: در دوران بارداری میزان استروژن بسیار بالا است. با این حال، تقریبا بلافاصله پس از زایمان میزان آن کاهش می یابد، زیرا استروژن با تولید شیر مادر تداخل می کند.

داروهایی که باعث تدلخل با استروژن می شوند یا بدن را دی هیدراته می کنند: خشکی واژن ممکن است ناشی از مصرف داروهای ضد استروژن، داروهای سرماخوردگی یا آنفولانزا، استروئیدها، آرام بخش، داروهای ضد افسردگی و غیره باشد.

مواد شیمیایی و سایر تحریککنندگان: آلرژن ها و مواد شیمیایی در حمام های داغ، استخر ها، محصولاتی نظیر لباس های شسته شده، روان کننده های معطر و کاندوم می توانند خشکی واژن ایجاد کنند.

دوش گرفتن: دوش گرفتن می تواند بافت های واژینال را تحریک و خشک کند.

مقاربت قبل از تحریک: در طول تحریک جنسی، بافت های واژن ماده ی روان کننده ی طبیعی ترشح میکنند، که کمک می کند تا از خشکی و اصطکاک در طول مقاربت جلوگیری شود.

 عفونت ها

هر گونه عفونت می تواند باعث التهاب در بافت های واژن شود و باعث آسیب بیشتر آنها شود. عفونت معمولا شامل عفونت مخمری، بیماری التهابی لگنی، سرویسیت، واژینیت و عفونت های منتسب به جنسی مانند کلامیدیا و گونوره است.

 پولیپ سرویکس یا آندومتر یا فیبروئید

پولیپ ها و فیبروئید ها رشد غیر سرطانی دارند. آنها معمولا بر روی پوشش دهانه رحم رشد می کنند، به ویژه در زنانی که در دوران قاعدگی هستند و می توانند باعث درد و خونریزی شوند.

 غدد داخل رحم

سلولهای غدد داخلی در داخل کانال گردنه رحم ممکن است به طور غیر طبیعی در خارج از دهانه رحم رشد کنند. این وضعیت معمولا بدون درمان خاصی به حالت عادی برمی گردد، اما می تواند منجر به خونریزی واژینال شود.

 آندومتریوز

اندومتریو باعث می شود بافتهای اندومتر، یعنی بافتهایی که در طول رحم وجود دارند، در خارج از رحم رشد کنند. این مشکل می تواند باعث التهاب، معمولا در ناحیه لگن و پایین شکم شود.

 دیسپلازی گردنه رحم

دیسپلازی گردنه رحمی زمانی اتفاق می افتد که سلول های درون کانال گردنه رحم به طور غیر طبیعی، پیش سرطانی رشد کنند. کانال گردنه رحم، محل جدایش واژن و رحم است. رشد این سلول ها می تواند باعث تحریک و در نهایت آسیب به بافت های اطراف، به ویژه در هنگام مقاربت شود.

 ناهنجاری های مربوط به آناتومی

اندام های تولید مثل بعضی افراد به شکل متفاوتی شکل گرفته که ممکن احتمال ایجاد اصطکاک دردناک و پاره شدن بافت ها را افزایش دهد.

 اختلالات خونریزی

بیماری هایی که سبب خونریزی های غیرطبیعی یا لخته شدن خون می شوند، خطر خونریزی پس از مقاربت را ممکن است افزایش دهند. همچنین داروهای رقیق کننده ی خون نیز ممکن است چنین اثری داشته باشند.

 سرطان

سرطان هایی که بر سیستم تولید مثل یا دستگاه تناسلی تاثیر می گذارند، می توانند بافت ها و میزان سطوح هورمونی واژینال را تغییر داده و باعث آسیب بیشتر آنها شود. خونریزی پس از مقاربت را به عنوان یکی از علامات رایج سرطانهای رحمی می دانند.

 عوامل خطر آفرین در خونریزی پس از مقاربت

 عوامل خطرناک رایج در خونریزی پس از مقاربت عبارتند از: 

• خشکی واژن
• کمبود آب و دی هیدراته شدن
• مقاربت تهاجمی
• داروهای ضد التهابی
• عوارض ایمنی
• سابقه خانوادگی در خشکی واژن یا التهاب
• سابقه خانوادگی در سرطان دهانه رحم یا رحم
• پیش یائسگی، یائسگی و دوران پس از یائسگی
• مقاربت بدون استفاده از کاندوم
• اضطراب یا بی حوصلگی حین مقاربت
• عدم تجربه جنسی
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی تحریک کننده و یا آلرژن ها
• عفونت های واژنی یا رحمی
• دوش گرفتن
• دیابت
• فشار خون بالا

  بیشتر بخوانید : رابطه جنسی پس از یائسگی : عوارض جانبی، نکات و درمان

 تشخیص علل خونریزی پس از مقاربت

هیچ دستورالعمل ملی یا بین المللی برای تشخیص و یا درمان خونریزی پس از مقاربت وجود ندارد.

ممکن است پزشک برای تشخیص علل خونریزی پس از مقاربت، یک معاینه کامل فیزیکی و همچنین برخی آزمایش های اضافی را انجام دهد.

 بسیاری از متخصصین و پزشکان سوالاتی درمورد تاریخچه پزشکی شخصی و خانوادگی می پرسند و یک معاینه ی کامل فیزیکی انجام می دهند.

 آزمایش های اضافی نیز می تواند شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش های تشخیص عفونت
• بیوپسی رشد غیر طبیعی و توده ها
• سونوگرافی ترانس واژینال
• کولپوسکوپی
• بیوپسی آندومتر
• آزمایش خون
• یک آزمایش حاملگی

 اگر پزشک نتواند علت خونریزی مشکوک را تعیین کند، بهتر است به متخصص زنان مراجعه کنید.

 چه وقت مشورت  با یک پزشک لازم است؟

 هرگاه خونریزی پس از مقاربت شدید، مکرر یا بیش از چند ساعت پس از رابطه جنسی ادامه دارد، با یک پزشک صحبت کنید.

 همچنین اگر خونریزی پس از مقاربت شما همراه با علائم اضافی زیر است، با پزشک صحبت کنید: 

• سوزش واژن یا خارش
• ترشحات غیر طبیعی
• درد شدید شکم
• حالت تهوع، استفراغ یا عدم اشتها
• سوزش یا زخمی شدن هنگام ادرار کردن و یا در طی مقاربت
• درد پایین کمر
• خستگی ناخوشایند و ضعف
• سردرد یا سرگیجه
• رنگ پریدگی غیرطبیعی رنگ پوست
• علائم مثانه یا روده

 گزینه های درمان خونریزی پس از مقاربت

 در بسیاری از موارد، هیچ علت مشخصی برای خونریزی پس از مقاربت وجود ندارد، بنابراین هیچ دوره ی درمان مشخصی هم وجود ندارد.

 گزینه های بالقوه در درمان این عارضه عبارتند از:

• مرطوب کننده های واژن
• مصرف آنتی بیوتیک ها برای عفونت های ناشی از باکتری ها مانند گونوره، سیفلیس و کلامیدیا
• مصرف داروهایی برای عفونت های ویروسی
• جراحی
• از بین بردن پولیپ ها، به خصوص آنهایی که موجب خونریزی قابل توجه یا غیر طبیعی می شوند.
• جراحی یا درمان سرطان
• استروژن واژینال با دوز کم، به شکل کرم ها، شیاف یا حلقه ها، برای خشکی واژن

خونریزی پس از مقاربت در دوران بارداری

بارداری، زایمان و شیردهی باعث تغییرات هورمونی عمده ای در بدن زنان می شود که بیشتر آنها می توانند بافت های واژن را در معرض آسیب بیشتری قرار دهند. در دوران بارداری، خونریزی جزئی در طی یا بعد از رابطه جنسی رایج است.

 درمورد هر نوع خونریزی سنگین یا طولانی مدت در دوران بارداری با پزشک صحبت کنید. مراقبت های پزشکی فوری برای خونریزی در اواخر دوران بارداری را یاد بگیرید، زیرا می تواند نشانه ای از زایمان زودرس باشد.

 پیشگیری از خونریزی پس از مقاربت

 اغلب خونریزی پس از مقاربت می تواند جلوگیری شود. با این حال، اقدامات زیر به شدت به کاهش خونریزی و تکرر آن کمک می کند.

 نکات پیشگیرانه عبارتند از:

• هیدراته ماندن
• استفاده از روان کننده های آبی و یا سیلیکونی پیش و در حین مقاربت
• اجتناب از اعمال جنسی تهاجمی
• استفاده از مرطوب کننده های واژینال روزانه
• اجتناب از محصولات زنانه معطر
• همیشه از کاندوم استفاده کنید، به ویژه هنگامی که با شرکای جنسی مختلف هستید
• صحبت کردن با همسر خود در مورد اضطراب و بی میلی در مقاربت
• تلاش کنید پیش از مقاربت، به اندازه ی کافی تحریک شده باشید.
• به دنبال مشاوره پزشکی و درمان برای عفونت های مشکوک باشید.

علاوه بر این، فرد می تواند از مکمل های گیاهی ای استفاده کند که از لحاظ علمی نشان داده شده است به کاهش خشکی واژن و علائم گوارش کمک می کنند. برخی از این مکمل ها شامل ویتامین E، امگا 3 و روغن primrose هستند.

همچنین ممکن است مصرف غذاهای سرشار از استروژن یا فیتواستروژن های گیاهی نیز مفید باشد.

 غذاهای سرشار از فیتواستروژن عبارتند از:

• بذر کتان
• عدس
• جو
• بادام ها
• گردو
• روغن زیتون
• یونجه
• سیب
• انگور
• هویج
• دانه کنجد
• دانه های آفتابگردان

مطالب مرتبط

تشخیص سرطان سینه

خطرات بارداری بعد از 35 سالگی